Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zo goed als in zijn jaren met de legendarische en (voor o.a. Pixies, Nirvana) invloedrijke undergroundgitaarband Hüsker Dü, zal de muziek van Bob Mould nooit meer worden. Mould is inmiddels een vijftiger die meer oogt als een kantoorklerk dan als een muzikant. Toch maakt hij nog steeds platen: Beauty and Ruin is alweer zijn elfde soloplaat. En waar het er op sommige daarvan gezapig aan toeging, trekt Mould op deze fel van leer.
In 2011 verscheen de autobiografie van Mould, waarin de worstelingen met zijn homoseksualiteit, zijn drugsverleden en zijn verleden met Hüsker Dü eindelijk een plek leken te krijgen. Die bevrijding was al hoorbaar op Silver Age uit 2012, waarin hij de stevige jarennegentigrock van zijn band Sugar opriep. Op Beauty and Ruin gaat hij verder op deze ingeslagen weg, met als resultaat een geslaagde powerpopplaat.
Het tempo ligt regelmatig hoog in de twaalf prima songs, met als uitschieters de melodieuze opgefoktheid van 'Kid with Crooked Face', 'Little Glass Pill', 'Hey Mr. Grey' en de prachtige meezingpop van 'I Don't Know You Anymore'. Energiek en gedreven, zo hebben we Mould lang niet gehoord. Doe dan ook uw voordeel met het uitstekende en gevarieerde Beauty and Ruin.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bob-mould/beauty-and-ruin/25423/
Meer Bob Mould op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bob-mould
Deel dit artikel: