• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Boards of Canada | Trans Canada Highway

Ondergesneeuwde schoonheid doet verlangen naar de zomer.
EP, Warp/Rough Trade

Tekst: Inge Janse

Publicatiedatum: 06 juni 2006

Warp-labelbaas Steve Beckett verzuchtte enige tijd geleden het lage productieniveau van topacts Aphex Twin, Autechre, Plaid en Boards Of Canada. Volgens hem toeren ze allen liever rond, dan dat ze zich wekenlang opsluiten om nieuw materiaal op te nemen. Dat geweeklaag lijkt dit jaar niet nodig: Aphex Twin bracht Chosen Lords uit (weliswaar op het eigen Rephlex-label, maar toch), Plaid publiceert 26 juni zijn audiovisuele project op dvd en cd, de Autechre-fans zitten nog steeds na te kauwen op het rauwe Untitled, en Boards Of Canada wist eerder dit jaar zowaar de hooggespannen verwachtingen met de langerspeler The Campfire Headphase in te lossen.

Het Schotse duo maakt het Beckett nu nog gemakkelijker, want met Trans Canada Highway leveren Michael Sandison en Marcus Eoin nieuw materiaal af in de vorm van hun derde EP én eerste videoclip. De aanloop richting het mini-album ging zoals het een echte Boards Of Canada-release betaamt gepaard met veel raadsels. De videoclip van ‘Dayvan Cowboy’ stond al maanden online. Kort voor de releasedatum verscheen er ook een videopromo op het net, die gek genoeg alleen uit oud materiaal bestond. De releasedatum zelf – je bent Boards Of Canada of je bent het niet – is natuurlijk op de zesde dag van de zesde maand in het zesde jaar van dit millennium. Inderdaad: the devil is in the details.

Maar wat valt er te beluisteren als de ergste hocus pocuswolken zijn verdwenen? Opener ‘Dayvan Cowboy’ is identiek aan de albumversie, maar nog altijd van uitzonderlijke klasse en intensiteit, zeker in combinatie met de korrelige en nostalgische videoclip. De overige vijf platen op Trans Canada Highway halen dat niveau niet. Boards Of Canada had van tevoren al aangegeven dat de EP een kouder en killer geluid zou brengen, en dat is zeker het geval. Dat ijselijke komt de typische melancholie niet ten goede. Intermezzo ‘Heard From Telegraph Lines’ is op en top Music Has The Right To Children, maar de overige drie tracks zijn te ijl en te klinisch om die karakteristieke sensatie van weemoed op te roepen.

Natuurlijk bevatten de nummers prachtige elementen en intrigerende melodieën, maar niet zo mooi als dat je zou wensen. Zo bezit ‘Skyliner’ een hypnotische bassynthesizer en een drumloop die niettemin ondergesneeuwd raken door de koude geluiden. Ook de afsluitende remix van ‘Dayvan Cowboy’ door Odd Nosdam is interessant vanwege zijn experimentele noisekarakter en past binnen het concept van Trans Canada Highway, maar heeft weinig met Boards Of Canada te maken.

Het resultaat is daarom een gewaagde EP, die op papier mooier klinkt dan in geluid het geval is. Verwacht dus geen nieuwe Hi Scores, het bejubelde mini-album dat losjes bij het album Music Has The Right To Children hoort, maar een nieuw geluid binnen de Boards Of Canada-discografie. Hoe interessant dat ook moge zijn, het is te hopen dat Sandison en Eoin gauw weer terugkeren naar warmere geluidsoorden.

http://www.kindamuzik.net/recensie/boards-of-canada/trans-canada-highway/13064/
Meer Boards of Canada op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boards-of-canada