Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sommige jongelui maken van hun voorkeur voor vleermuizenmuziek hun levensstijl, anderen scheuren opzettelijk hun gloednieuwe spijkerbroek en soulfans dragen wollen mutsjes, ook al is het snikheet. De Blue Grass Boogiemen leven hun muziekstijl die nogal onwaarschijnlijk en eenzaam is in Nederland. Dat zie je aan hun outfits van het type 'ik-ben-een-boerenpummel-uit-vervlogen-tijden', maar belangrijker nog: ze maken en leven de bluegrassmuziek.
En dit laatste doen ze met steeds meer vertrouwen, erkenning en volgers. Zo raken ze verzeild bij Excelsior, het label dat zich niet meer alleen op pure indie oriënteert, maar nog geen bluegrass had gedaan. Delivering the Grass brengt veel eigen, originele tracks. Dat is natuurlijk waar het om gaat: iets toevoegen aan de traditie, hoewel hun cd met bewerkingen van Hank Williams moeilijk te overtreffen is.
Letterlijk het hart van de plaat is de aangrijpende combinatie van 'Jack of Diamonds' gevolgd door 'Uncle Jack'. Eerst de traditionele folksong waarop de oom van bassist Aart Schroevers, Jack Schroevers, viool speelt. We horen een repetitie omdat Jack overleed voordat de song opgenomen kon worden. Een tikje vals hier en daar maar vol passie. En daarna het aangrijpende eerbetoon aan Jack, dat door de Boogiemen zelf geschreven werd.
Diversiteit genoeg op deze plaat. Supersnelle banjotracks als 'White House Blues' wisselen af met levensliederen die naar George Jones neigen, maar dan in bluegrass-stijl, zoals 'A Strange Sense of Peace'. Het mooiste zijn echter de songs waarin de vier mannen vocaal hun krachten bundelen. Dan merk je pas echt hoe lang zij al samen een leven van bluegrass leiden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/blue-grass-boogiemen/delivering-the-grass/24589/
Meer Blue Grass Boogiemen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blue-grass-boogiemen
Deel dit artikel: