Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 2005 maakt soulzangeres Bettye LaVette een geslaagde comeback met de plaat I've Got My Own Hell to Raise, een productie van Joe Henry. Daarna zet ze een stabiele reeks platen neer en haar concerten zijn ook steeds de moeite waard, mede omdat ze dan haar hele catalogus op zijn kop kan zetten. Nieuwe concerten zijn inmiddels aangekondigd en ook verschijnt de nieuwe plaat Worthy.
LaVette benaderde Henry weer voor de productie en dat levert opnieuw een zinderende en een tikje duistere plaat op. De songs kennen veelal een slepend tempo. Deze covers - opnieuw zingt LaVette alleen maar bewerkingen van anderen - worden onherkenbaar als de diva de liedjes fileert en op eigenzinnige wijze terug in elkaar zet.
'Wait' van The Beatles lijkt in vrijwel niets op het origineel. Er verandert natuurlijk nogal wat als een liedje van vier frisse twintigers in handen komt van een bijna zeventig jaar oude dame die alle uithoeken van het leven kent en dat gevoel bepaald niet onderdrukt in haar aangrijpende vocalen. Dat kunstje flikt ze ook met Dylans hitje 'Unbelievable', dat een profetisch sfeertje krijgt.
Wat erop aangemerkt zou kunnen worden, is dat LaVette en Henry samen een kunstje hebben uitgevonden en dat tot in de lengte der dagen kunnen uitventen. Een beetje zoals de combinatie Lucinda Williams en Doug Pettibone allengs enige eenvormigheid in de hand werkte. Maar als LaVette haar tanden in een song zet, klinkt alles plotsklaps nieuw en urgent. Wat een gave is dat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bettye-lavette/worthy/25639/
Meer Bettye LaVette op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bettye-lavette
Deel dit artikel: