• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bettie Serveert | Pharmacy of Love

Stemgerechtigd.
CD, Palomine/Pias

Tekst: Emil Peeters

Publicatiedatum: 18 december 2009

Pharmacy of Love is ruim vijf jaar na Attagirl het eerste nieuwe studioalbum van Bettie Serveert. Voor deze negende zijn ze nog maar met zijn drieën: Carol van Dyk (zang/gitaar), Peter Visser (gitaar/zang) en Herman Bunskoeke (bas). Wie dan de drummer is? Joppe Molenaar van Voicst. En dat is te merken.

Met Molenaar erbij is het rocken geblazen. De plaat opent met een supertrio dat meteen iedere twijfel wegneemt of Bettie Serveert na achttien jaar nog wel bestaansrecht heeft. 'Deny All', tevens de eerste single van de plaat, knalt er heerlijk in, met veel kort draaien en keren. Daarna doet 'Semaphore' met hoog op de hals gespeelde noten ernstig denken aan Sonic Youth en is 'Love Lee', dat staccato begint, maar na een minuut helemaal opengaat, een spannende rocker.

Het is even gas terugnemen met het van Moss geleende 'Mossie', een rustpunt dat de vaart uit een plaat haalt. Gelukkig komt ze met de jungledrums van 'The Pharmacy' weer helemaal uit het slop. 'Souls Travel' betreedt terrein dat bekend is van 'Kid's Alright', want als we deze versie van Bettie Serveert ergens mee moeten vergelijken, dan is het wel die van het debuut Palomine en daar zullen de meeste fans gelukkig mee zijn.

Als iemand zich afvraagt of er nog wat over is van de tik die Bettie Serveert heeft meegekregen van the Velvet Underground, is het antwoord: ja. Het blijkt uit de stijl van de zwart-wit foto op de achterkant, de streepjestrui van Carol van Dyk, haar zonnebril en wat betreft de nummers vooral uit 'Calling', dat met bijna tien minuten alle ruimte biedt aan feedback, ambient gitaar en freak out.

'Change4Me' is weer een rustpuntje, voordat met 'What They Call Love' in luide stijl afscheid genomen wordt. Overheersen in het eerste deel de liedjes, gaandeweg de plaat komt er meer ruimte voor Peter Vissers gitaareffecten en wordt de sfeer donkerder. De lijzige, luie zang van Carol van Dyk torent daar als altijd onaantastbaar bovenuit.

Hoewel elpees/cd's minder dan een sterke livereputatie bepalend zijn voor het voortbestaan van een groep, is aan de hand van Pharmacy de stelling gerechtvaardigd dat we nog lang niet van Bettie Serveert af zijn.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bettie-serveert/pharmacy-of-love/19604/
Meer Bettie Serveert op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bettie-serveert