Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als er een tienjarenplan zou zijn geweest voor de fans van het eerste uur, dan zou dat zijn om je van je bed naar de dansvloer te brengen, schreef Belle & Sebastian voorman Stuart Murdoch op 2 februari jl. in zijn dagboek op de officiële website van de band. De compilatie Push Barman to Open Old Wounds, waarop alle zeven EP’s die Jeepster in de periode 1997 – 2001 van de groep uitbracht, verzameld zijn, laat een belangrijke fase uit dat tienjarenplan horen. Van rustige luisterliedjes tot dansbare pop met Motownsoul-invloeden. Soms melancholisch, dan weer sprankelend. Altijd dynamisch en melodierijk.
Jeepster, dat ook Snow Patrol na vertrek echt succesvol zag worden, is er altijd van beschuldigd Belle & Sebastian uit te melken. Terecht of niet, zachte heelmeesters maken stinkende wonden en welke oude wonden hier dan ook geopend zijn, de verzameling van de vijfentwintig tracks op Push Barman to Open Old Wounds vormen een historisch muziekdocument met louter hoogtepunten.
De drie, alle in 1997 verschenen, EP’s 'Dog on Wheels', 'Lazy Line Painter Jane' en '3.. 6.. 9.. Seconds of Light', op de eerste cd van deze dubbellaar gaan terug naar de begindagen waarin de Schotse groep een mythe was. Slechts sporadisch traden ze naar buiten om de pers te woord te staan. De cultstatus werd vergroot doordat fans geen foto’s van de groepsleden wilden zien, omdat dat het beeld van de band zou kunnen veranderen. Kortom, de muziek moest het woord doen. En het is ook de muziek die het woord voert op deze mooi uitgevoerde verzamelaar. In de songs creëert Murdoch zijn eigen fantasiewereld en in zijn (soms autobiografische) teksten toont hij zich een groots verteller van verhalen over opgroeien, boeken en foto’s. Een eervolle vermelding verdient het bloedstollende duet ‘Lazy Line Painter Jane’ met Monica Queen.
Met uitzondering van 'This Is Just a Modern Rock Song' zijn de drie resterende EP’s, 'Legal Man', 'Jonathan David' en 'I’m Waking up to Us', op cd twee teruggebracht tot drie nummers en daarmee zijn ze feitelijk een single. Aangezien vier nummers niet als een single tellen en je daarmee niet in de Engelse hitlijsten komt, heeft dat zijn effect op de groeiende populariteit van de groep niet gemist. Een hoorbare verandering is dat er meer ruimte is ontstaan voor de andere groepsleden, die ook enkele songs op cd twee voor hun rekening nemen. Waar dit de albums The Boy with the Arab Strap en meer nog Fold Your Hands, You Walk Like a Peasant enigszins wisselvallig maakten, houden de EP’s een constante kwaliteit. Gitarist Stevie Jackson spant de kroon met ‘Jonathan David’. De eervolle vermelding op cd twee is voor het nummer ‘I’m Waking up to Us’, waarin Murdoch in pijnlijke bewoordingen over de verbroken relatie met ex-bandlid Isobel Campbell zingt.
De EP’s Legal Man en I’m Waking up to Us laten de ontwikkeling horen naar meer dansbare popmuziek met northern-soul, die de band met het laatste bij Rough Trade verschenen album Dear Catastrophe Waitress is ingeslagen en grote bekendheid opleverde. Dus, kom uit je bed, schaf die plaat aan, geniet ervan en dans.
http://www.kindamuzik.net/recensie/belle-and-sebastian/push-barman-to-open-old-wounds/9787/
Meer Belle and Sebastian op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/belle-and-sebastian
Deel dit artikel: