Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Death metal is niet het genre dat je associeert met verfijning. Het moet er altijd sneller, beter en groter. Maar Nergal pakt het nu eens heel anders aan. De songschrijver van de Poolse death-via-blackmetallers Behemoth ontpopt zich op The Apostasy als de Vermeer van het genre: technisch meesterschap wordt gebruikt om perfect uitgebalanceerde miniaturen te maken.
De elf nummers op dit achtste Behemoth album duren tussen de tweeënhalve en vijf minuten en ratelen bij oppervlakkige beluistering aangenaam, maar niet bijzonder opvallend voorbij. Er zijn mystieke, slepende riffs, er is superstrak, maar wel natuurlijk klinkend drumwerk en er is een goede afwisseling tussen snelle en zware passages. Dat het meer dan bovengemiddeld is, is daarmee meteen al wel duidelijk, maar de werkelijke schok komt pas later.
Wat er allemaal voorbij komt aan ideeën en sferen in die paar minuten is bij nadere beschouwing namelijk verbijsterend. Riffs waar andere bands minutenlang op voortborduren worden op The Apostasy ergens in de achtergrond geweven. Het klinkt dan ook nog eens allemaal volkomen logisch en voor deathmetalbegrippen behoorlijk pakkend. Om te detecteren hoe weergaloos het in elkaar zit moet er echt worden overgeschakeld naar een meer bewuste, analytische manier van luisteren. Doe dat ook vooral, want anders is de kans op onderschatting groot.
Behemoth levert met The Apostasy niet alleen een ijzersterke plaat af, maar geeft ook een richting voor het genre aan. Death metal anno 2007 is vaak óf zeer vermoeiend gefreak, óf dertien-in-een-dozijn swedecore. Op The Apostasy worden techniek en melodieuze passages in pakkende songs verwerkt. Die mix levert het soort platen op dat het deathmetalgenre toekomst geeft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/behemoth/the-apostasy/15934/
Meer Behemoth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/behemoth
Deel dit artikel: