http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Beck | Morning Phase

Als een gouden roos.
CD, Capitol

Tekst: Roelof Schipper

Publicatiedatum: 26 februari 2014

"De dag gaat open als een gouden roos." "Wacht eens even," roept er één, "is dat geen Herman Gorter?" Goed gezien en inderdaad, het is hem, geheel en al. De poëet. Dat zijn werk nog maar vaak te pas en te onpas aangehaald mag worden. Dit keer mag het citaat echter op zijn plaats zijn want het is als een gouden roos zoals Morning Phase je tegemoetkomt. Na een winterslaap van zes jaren laat Beck weer van zich horen. De onvermijdelijke vraag dient zich aan wat de man nog te melden heeft.

"Get crazy with the cheeze whiz!" dat is voorwaar geen Herman Gorter, maar eveneens een poëtische parel en wel van de hand van Beck Hansen zelf. Afkomstig uit het nummer 'Loser', van Mellow Gold. 1994, exact twintig jaar geleden. Een universum van verschil met de man die we aantreffen op Morning Phase. De kaastovenaar is dood: Beck Hansen is een oude man geworden. Hoe open je dan een plaat? Met een blik strijkers, vanzelf. Wat volgt is een nummer dat je meteen terugwerpt in Sea Change, die andere 'serieuze' plaat uit 2002.

"Will you show me the way it used to be?" is het laatste zinnetje dat klinkt in 'Morning'. Zingen over vroeger, de hang naar nostalgie, de vermoeidheid, het zit er allemaal in. Met slepende tred heeft de plaat zich geopend. Als een gouden roosje? Wel ja, nog steeds als een gouden roos want het is waarachtig mooi wat er volgt. Nee, dit is niet meer de man die de muziekbarrières breekt, maar die binnen de lijntjes van Het Liedje heel smaakvol zijn weg kiest. Neem nu 'Unforgiven', een fraaie sleper en ook nog eens voorzien van een zeer schoon arrangement door vader David Campbell.

Dat het tekstueel allemaal niet altijd even bijzonder is moet men maar voor lief nemen. Niet iedereen kan een Gorter zijn. Afgezien daarvan levert Beck een bijzonder fijne zondagochtendplaat af. Als een theekransje met The Byrds, Neil Young, en Mickey Newbury. En kijk, wat hebben ze het gezellig met elkaar: ome Neil heeft zijn favoriete kaakjes mee, en daar heb je Beck Hansen met de waterkoker. Even niet meer baanbrekend zijn: thee en wakker worden. De dag is immers nog lang.