• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Baroness | Yellow & Green

Je oude vertrouwde jack trek je niet zomaar uit.
CD, Relapse/Rough Trade

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 19 juli 2012

Het verhaal van Baroness kent tot nu toe een vrij standaard verloop. In het kielzog van Mastodon en geflankeerd door Kylesa en Torche weet de band thuisstad Savannah internationaal op de kaart te zetten met broeierige metalsongs, rechtstreeks uit het moeras van Georgia getrokken.

De verschillen tussen Red Album en Blue Record zijn niet wereldschokkend, hoewel het vele spelen Baroness tot een betere band heeft gemaakt. De beste nummers van Blue Record zijn zelfs ware pareltjes. Een volgend album vullen met niets anders dan deze pareltjes zou de volgende stap zijn.

Baroness weigert die voor de hand liggende stap te zetten, dat weten we al maanden. De eerste nummers die in première gaan laten een nieuw geluid horen. Een Baroness dat zijn vleugels uitslaat en zich niet langer meer aan de beperkingen van metal houdt. Cleane gitaar- en zanglijnen nemen de plek van zware riffs en hard geschreeuw in. Wat voorheen decorum was, krijgt nu een hoofdrol. Een beetje wat Mastodon met The Hunter heeft gedaan. Bij Baroness dient zich eenzelfde mankement aan - geboren hardrockers zijn in de regel niet de meest talentvolle zangers. Waar een halfzuivere zanglijn met een hese rand in een stortvloed aan overstuurd gitaargeweld uitstekend werkt, vragen subtielere nummers om meer nuance in de zang. John Baizley is technisch een aardige zanger maar zijn stem heeft niet het juiste karakter om het couplet van 'March to the Sea' of 'Little Things' te vergezellen. Een olifant in de porseleinkast is hij niet, wel een tikkeltje te lomp. Gelukkig schiet gitarist Pete Adams in veel refreinen te hulp en samen klinken de heren prima.

Met de keuze voor een dubbelalbum is Baroness nogal overtuigd van het begrip en het geduld van zijn fans. Misschien is er wel van uitgegaan dat er voor elke verloren metalhead twee rockfans in de plaats komen. Of dat gaat gebeuren is nog maar de vraag. Yellow & Green is weliswaar toegankelijker, maar bepaald geen popalbum. Daarvoor zijn de nummers te experimenteel en wisselvallig van opzet. En ook in dat experiment raakt Baroness niet altijd de juiste snaar. 'Sea Lungs' klinkt bokkiger dan je op basis van de psychedelische gitaarpartijen zou verwachten. 'Foolsong' is de aangeschoten variant van een ballad. De drumsamples in 'Mtns. (The Crown & Anchor)' en 'Psalms Alive' zijn ronduit geforceerd.

Baroness wil zijn veelzijdigheid tonen, maar kan zijn oude vertrouwde spijkerjack dat is volgenaaid met metalpatches, niet zomaar uittrekken.

http://www.kindamuzik.net/recensie/baroness/yellow-green/23078/
Meer Baroness op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/baroness