Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“La verité n’est pas une beauté/la beauté n’est pas toujours la verité”. Op de 32ste plaat van Arno bulkt het van dit soort levenswijsheden. Gelouterd door 57 woelige levensjaren is het de Chevalier ten voeten uit. Waar hij hier de deplorabele toestand van de wereld aanklaagt, kan hij nergens verdoezelen dat de geslachtsbarometer weer heet staat.
Op Jus de Box, een woordspeling op jukebox, perst le plus beau er een amalgaam van stijlen uit, blikt hij terug naar wat geweest is, maar richt hij het vizier evenzeer op heden en toekomst. De chef d’orchestre dwingt ontzag af, het luisterplezier spat met het wegtikken van de seconden per strekkende meter van de speakers.
Rauwe, venijnige rocksongs geworteld in de beste bluestradities (‘From Zero to Hero’), slepende ballades (‘Jusqu’au bout’) en regelrechte meezingers (‘Douce’) die zowel in hogere bevolkingskringen als op pensenkermissen slagzeil halen. Sterke melodieën buitelen beurtelings om uw aandacht, refreinen smeken om een karaokeversie en gitaren snijden dieper en preciezer dan een vers gewed mes. Kortom, straf spul!
Is ‘Help Me Mary/Reviens Mary’ nog een pakkende, uitgepuurde liefdeskreet, dan worden de glazen gaandeweg leger, de gordijnen bruiner, de gesprekken aangebrander, de waardin geiler. Zo kan “on a jojo toute la nuit” in het hitsige ‘Toute La Nuit’ nauwelijks verkeerd geïnterpreteerd worden. Hetzellfde geldt voor ‘Les Filles de Mon Quartier’ om finaal eenzaam in een verlaten steegje te belanden (‘Een Boeket met Pisseblommen’). “Schiet je zoad in een diepe tellore”, het is Arno (denk aan ‘Viva Boema’ van TC Matic) op zijn best!
Maar er is ook woede en onmacht. In de single ‘Mourir à Plusieurs’ fulmineert Arno, met Jacques Dutronc in het achterhoofd, tegen de esthetische verdoemenis. “C’est mieux d’être avec une moche souriante/Que avec une femme belle et chiante”, klinkt het vervolgens in ‘Miss Amerique’. Met het verstrijken der jaren wordt schoonheid niet langer tegen elke prijs getolereerd.
Op het authentieke (ha Tjens-Couter!, ha The Small Faces!) ‘Hit the Night’ mag er echter opnieuw gezopen en gefeest worden. Even aanstekelijk als wars is het experimentelere ‘I’m Not into Hop’, met de Franse rapper Faf Larage.
Geen flauw idee waar uw geld deze maand zoal naartoe vloeit, maar Jus de Box is het gewoon driedubbel waard. Had u al begrepen dat Arno met de zestig in aantocht nog lang niet aan pensioen, laat staan Viagra, toe is?
http://www.kindamuzik.net/recensie/arno/jus-de-box
Meer Arno op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arno
Deel dit artikel: