Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
What the hell!. Wat is dit? Rustig ademhalen, diep nadenken. Flashback. Bowie? Gedachtespinsels trekken gestaag voorbij: verloren tapes, tienerjaren? Bowies jeugd? Eno, toen al? Neen. Dit is Ariel Pink, een excentrieke liedjesschrijver uit big bad Los Angeles.
The Doldrums bevat een spookachtige verzameling liedjes die een koortsige jarenzeventigsfeer ademen. Door de ultra lofi-opnamemethodes klinkt de plaat als een verloren Bowie-tape die afgespeeld wordt achter een glazen wand.
Ariel verzamelde zijn fantastische liedjes en perste ze op cd-r. Dat cd-r’tje werd opgepikt door The Animal Collective en zij bracht het uit op hun eigen Paw Tracks label. Gasten, bedankt! De spoken die door Ariels hoofd waren verdienen een groter publiek.
Het melodietje dat Ariel tijdens ‘Good Kids Make Bad Grown Ups’ uit zijn keyboard tovert spookt als een valse viool met slechts twee snaren door het klankbeeld. Zijn vocalen zijn, zwierig, zelfverzekerd en afwisselend. De uitbundigheid van die vocalen geeft The Doldrums een lekkere dosis schwung. Luister maar eens naar het zweverige ‘Among Dreams’ of het schitterend, spookachtige ‘For Katie I Wait’. Hele rare snuiter tussen de vijftien rare snuiters is het tien minuten durende ‘The Ballad for Bobby Pyn’. Met een stuwend ritme, dat haast aan Neu! doet denken, raakt het net niet de vervelingsgrens.
Al met al is vijftien nummers iets aan de lange kant voor The Doldrums. Het lekkers zit aan de voorkant, dus daar afbijten en er lekker lang op sabbelen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ariel-pink-s-haunted-graffiti/the-doldrums/7677/
Meer Ariel Pink\'s Haunted Graffiti op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ariel-pink-s-haunted-graffiti
Deel dit artikel: