Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie verslingerd is geraakt aan het hoge 'instant-gehalte' van Arctic Monkeys zal teleurgesteld zijn bij het horen van Humbug, het derde volwaardige wapenfeit in een kleine vijf jaar tijd. De band komt dit keer niet met hoekige, dansbare songs, pakkende refreintjes of een lading charmante branie; Arctic Monkeys is definitief volwassen geworden en daardoor moet je voor deze plaat meer tijd nemen. Langzaamaan, per luisterbeurt, groeien en openbaren de songs zich.
Dat Humbug deels tot stand is gekomen in Josh Homme's vakantiehuisje heeft daar voor een deel mee te maken. Hij zorgt op Humbug voor lijn, gelaagdheid en een volwassen sound, zodat de enigszins rommelige muzikale zoektocht van Favourite Worst Nightmare tot het verleden behoort. Homme biedt de band dat wat ze willen, helpt ze bij het creëren van ruimte en diept op de achtergrond het geluid met harmonieuze soundscapes uit. Zo nu en dan hoor je een logge woenstijnriff ('Potion Approaching') of inspireert de weidse omgeving (het Doors-achtige 'Fire and the Thud'), maar dat is alles.
Ondanks het lage tempo, de meer gesimplificeerde gitaarriffs en de naar de achtergrond geschoven pakkende refreintjes, trekt Homme de band niet binnen in zijn stonerkamp. Al bevat het geluid meer lagen en klinkt het bij vlagen stroperig, toch blijft de band dichtbij de Arctic Monkeys zoals we ze kennen. De scherpzinnige teksten en de gouden melodielijntjes zijn veelal gebleven. 'Secret Door' bijvoorbeeld, of het toegankelijke 'Cornerstone', waar de tweede producer van Humbug, James Ford, verantwoordelijk voor is. Desondanks ontstijgt de band nergens het hoge niveau van vroegere songs 'Do Me a Favour' of 'Leave Before the Lights Come On'. En dat is een jammerlijke keerzijde van die stap voorwaarts.
http://www.kindamuzik.net/recensie/arctic-monkeys/humbug/19006/
Meer Arctic Monkeys op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arctic-monkeys
Deel dit artikel: