http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Annie | Don't Stop
Don't Bother.
CD, Totally/Smalltown Supersound/Konkurrent
Tekst: Sid Meuris
Publicatiedatum: 10 december 2009
Die arme kleine Annie toch. Het is nog steeds een "hard knock life" voor haar. Nadat haar debuut als hemels manna onthaald werd, is haar tweede album een zwaardere bevalling beschoren.
Al in mei 2008 circuleren titel, hoesontwerp en tracklisting van Don't Stop op het internet. Een handvol dolgelukkige journalisten wordt een promo-cd toegestopt. Twee maanden later doet er al een andere songlijst de ronde. Er worden singles aangekondigd maar er verschijnt niet veel. Annie krijgt het via de Britse tabloids aan de stok met Girls Aloud, over wat achtergrondvocalen. Achteraf blijkt het om platenfirmaproblemen te gaan.
Vervolgens blijkt Annie zélf niet meer met haar label door één deur te kunnen en verlaat ze Island Records met slaande deuren én haar mastertapes. Het daaropvolgende gezoek naar een nieuw label gaat uiteraard gepaard met zelftwijfel en een hoop gepruts en geschaaf. Als Don't Stop uiteindelijk verschijnt, is het met een andere look én songs. Zelfs de goed ontvangen single 'I Know UR Girlfriend Hates Me', een Richard X-productie, is verdwenen.
En da's spijtig, want deze plaat had best een extra knaller kunnen gebruiken (er is wel een 'limited edition' versie verkrijgbaar, met een extra ep waar dat nummer wel op staat). Terwijl debuut Anniemal (2004) bijna verzoop in de perfecte popnummers - 'The Greatest Hit', 'Heartbeat' en 'Chewing Gum' - is op deze tweede de spoeling een stuk dunner. De leuke Scandinavische lolitaklanken waarmee ze doorbrak, klinken namelijk uiterst gewoontjes.
De titelsong lijkt bijvoorbeeld wel een afleggertje van All Saints. En da's geen compliment voor de voorheen lekker stoute en frisse Annie. De rest baadt ook voornamelijk in zeer professionele, eenvormige en routineuze klanken en qua tekstuele vondsten valt er niet bijster veel te rapen. En dat los je niet op met wat hippe producers en een streepje gitaar van Alex Kapranos van Franz Ferdinand.
De enige opvallende nummers zijn het M.I.A.-doorslagje 'The Breakfast Song' en de afschuwelijk kleverige ballad 'When the Night'. Enfin, het is duidelijk dat Annie ruimschoots gepasseerd is door andere eendagsvliegen. Spijtig maar helaas.
http://www.kindamuzik.net/recensie/annie/don-t-stop-9069/19571/
Meer Annie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/annie
Deel dit artikel: