Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De soloalbums die Panda Bear en Avey Tare, de spilfiguren van Animal Collective, dit jaar uitbrachten hebben een hoop bombarie veroorzaakt. Het momentum dat door die twee platen is opgewekt wordt mooi opgevolgd door hun achtste gezamenlijke album; tevens hun eerste voor Domino Records.
Staat Animal Collective derhalve op de rand van een doorbraak? Daarvoor blijven ze op Strawberry Jam, ondanks occasioneel zeer melodieuze tendensen, gewoon te eigenwijs. De coverfoto is goed gekozen: net als aardbeien gaat de muziek lekker naar binnen, maar het feit dat ze compleet verrot zijn illustreert mooi de minder hapklare kant van de plaat.
Animal Collective's bijna obsessieve drang tot expressie blijft hun voornaamste bestaansreden. Maar in tegenstelling tot de vaak chaotische en vermoeiende optredens is wat op deze plaat staat doordacht, gewikt en zelden overbodig. Wat ze klaarstoven uit deeltjes freakfolk, elektronische geluiden, percussie, lawaai en puur enthousiasme is het makkelijkst in het gehoor liggende album sinds het ontstaan van de band.
Single en opener 'Peacebone' is een met gekrijs doorboorde dreun, maar bevat ook lieflijk overslaande hoofdvocalen die tot wegdromen verleiden. 'For Reverend Green' is een hypnotiserende waggeldrone, doorspekt met hysterische uithalen die totaal niet in de weg van de kinderlijke melodie staan.
'Fireworks', de meest persoonlijke track van Avey Tare, volgt dezelfde tribale kadans met zijn breekbare stemopbouw. De als een wervelwind of meeuwengekrijs klinkende, woordeloze vocale uitspattingen die hiermee gepaard gaan verheffen deze song echter nog iets boven de rest.
Panda Bears sleutelbijdragen 'Chores' en 'Derek' zijn minder extravagant. Het eerste is een relatief milde kampvuurhappening en afsluiter 'Derek' is bijna een echt folkliedje. Weliswaar eentje dat halverwege begint rond te hotsen, maar aanvankelijk is het zeer aandoenlijk.
De van enthousiasme overslaande stemmen, de vaak iets te confessionele poëzie en het ongebreidelde freewheelen vormen eigenlijk het perfecte recept voor een totale auditieve ramp. Maar puur door bravado en consequent goede vondsten komen ze er telkens weer mee weg.
http://www.kindamuzik.net/recensie/animal-collective/strawberry-jam/15946/
Meer Animal Collective op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/animal-collective
Deel dit artikel: