Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toen Animal Collective in 2009 niet lang na het bejubelde Merriweather Post Pavillion Paradiso aandeed, speelde de band vrijwel alles van dat album. Twee jaar later bracht het kwartet grotendeels onbekend werk. Nu, met Centipede Hz nog redelijk vers van de pers, is het in Tivoli dit album dat de klok slaat. Deze trend houdt Animal Collective eigenlijk altijd aan en dit zorgt ervoor dat elk individueel optreden er een is dat qua beleving erg verschilt van het vorige.
De reacties rondom Centipede Hz waren wat lauw. Wellicht ten onrechte: de ervaring leert dat het een tijd duurt voor je een AC-album op waarde schat. De harde brokken beats klinken op de nieuwste venijniger en onrustiger, de melodie- en zanglijnen wat fragmentarischer. Bij elk album moet je er even inkomen en dat geldt ook voor de concerten. Het geluid lijkt te hard, de zang niet zo zuiver als je zou willen. In Tivoli is dat ook het geval, maar zoals vaker wordt de band per nummer beter.
In een setting van veel visuals en opblaasattributen, bouwt de band rustig aan de geluidslandschappen, die gepaard gaan met een hele dosis aan elektronische effecten en sporadische, individuele momenten van gekte. Het valt daarbij vaak op dat de composities van Centipede Hz zeer sterk in elkaar zitten, ze klinken zowel spontaan als goed uitgedacht. De band speelt bij vlagen uitstekend, maar het is duidelijk dat het nieuwe werk niet gelijk landt. Het publiek blijft wat timide, enkele individuen die zichzelf wel verliezen in de muziek uitgezonderd.
Een andere zekerheid bij een Animal Collective-concert: het moment van euforie, van plotselinge collectieve extase komt er. Als de groep tegen het einde 'Brothersport' inzet in een wijd uitgesponnen versie, ontploft de zaal wel degelijk. Handen in de lucht, ongecontroleerde danspasjes, springende mensen vooraan. Het is het laatste deel van het optreden, waarin ook 'Peacebone' en 'My Girls' de revue passeren, dat van zeldzame klasse is. Er zijn weinig bands die muziek maken die zo erg op de zintuigen inspeelt dat deze je volledig overrompelt wanneer je je er aan overgeeft. Elektronicamuzikant Four Tet zei eens dat zijn doel is muziek te maken die de luisteraar absorbeert. Animal Collective kan dat, bij vlagen.
http://www.kindamuzik.net/live/animal-collective/animal-collective-8679/23372/
Meer Animal Collective op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/animal-collective
Deel dit artikel: