http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Ane Brun | Duets

Zelden was een tussendoortje zo smakelijk.
CD, DetErMine/V2

Tekst: Thijs Zilverberg

Publicatiedatum: 22 februari 2006

Ane Brun behoeft eigenlijk geen introductie meer, maar toch. De Noorse singer-songwriter heeft met Spending Time with Morgan en A Temporary Dive twee prachtige platen op zak, waarvan die laatste nu ook alweer een poosje uit is. Tijd dus voor een tussendoortje, heeft ze vast gedacht. En zo is er nu het toepasselijk getitelde Duets. Tien nummers, met voor elk nummer een verschillende gast. Zelden was een tussendoortje zo smakelijk.

Al vanaf het begin van de dromerige opener ‘Little Lights’ klinkt Bruns gepluk aan de akoestische gitaar vertrouwd in de oren. Als ze later onder begeleiding van het Franse Syd Matters begint mee te zingen komt de veelgemaakte vergelijking met Joni Mitchell weer even bovendrijven. Bruns landgenoten Madrugada maken hun opwachting in ‘Lift Me’. Het licht vibrerende in Bruns stem en het rauwe geluid van zanger Sivert Høyem zorgen voor een wonderschone climax. Halverwege het album zit een licht dipje, maar vlak voor het einde trekt Brun toch nog bij. ‘Such A Common Bird’, met de Canadese Wendy McNeill op accordeon en zang, tekent voor het prachtigste stukje samenzang dat dit jaar verschenen is.

Alleen jammer dat Bruns partners zeven van de tien keer de credits voor het nummer krijgen. En een van de drie overblijvers is ook nog eens de Sam Brown-cover ‘Stop’. Maar goed dat de Noorse door de sfeervolle wals ‘Rubber & Soul’ met de Faeröerse songwriter Teitur toch zelf het beste nummer van de plaat voor haar rekening neemt. En nu weer snel een eigen album, Ane.