Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gevoel voor goede songtitels kan Amenra niet ontzegd worden. Een kleine greep uit het linguïstisch gevarieerde aanbod: 'Silver Needle.Golden Nail.', 'De Dodenakker' en 'Le Gardien des Rêves'. Jammer dat achter die geïnspireerde poëtica altijd dezelfde langdradige postcore schuilgaat.
De lange nummers op Mass IIII hebben totaal geen interessante opbouw, de riffs zijn saai, saai, saai! en de zanger kan alleen maar eentonig krijsen. Amenra lijkt er van uit te gaan dat als je maar tien minuten lang steeds harder dezelfde noten op je gitaren speelt en er flink doorheen krijst, dat er dan vanzelf epische grandeur en monumentale wanhoop ontstaan. "Colossal, hellish riffing that leads to claustrophobic heaviness" hebben ze het zelf over. Dat is alleen correct als ze doelen op claustrofobische zwaarheid van de oogleden.
Dit is de vormloze nageboorte van de NeurIsis-hype.
http://www.kindamuzik.net/recensie/amenra/mass-iiii/18232/
Meer Amenra op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/amenra
Deel dit artikel: