Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is dag op dag twee jaar geleden dat Adem Ilhan (ex-bassist van Fridge) ons zijn Homesongs in de maag splitste. Dit debuut baadde in schoonheid en koppelde intimiteit en soberheid aan de knusse warmte van een met sepiatinten opgedirkte huiskamer.
Nu is er Love and Other Planets, een conceptplaat die wel veelvuldig refereert aan het heelal, maar helaas niet kan verhelen dat de nummers aan kwaliteit hebben ingeboet.
Laten we wel duidelijk wezen: Adem heeft het metier aardig onder de knie en weet perfect hoe hij zijn nummers de gewenste reliëfvorm moet meegeven. Contrabas hier, harmonium of autoharp elders, zelfs enkele spaarzame toefjes elektronica ontspringen de dans niet. Als zangeres Emma MacFarlane, violiste Emma Smith en drummer Alex Thomas beurtelings rond het akoestische gepingel van Adem buitelen, is een opflakkering (‘Something’s Going to Come’, ‘Launch Yourself’) nooit ver weg, maar dergelijke momenten zijn gewoon te zeldzaam.
Een ander nauwelijks weg te vlakken euvel – al is dat uiteraard louter persoonlijk – is de stem van Ilhan. Ze klinkt vaker zeurderig (‘You and Moon’, ‘Spirals’) dan beklijvend, wist meer uit dan ze werkelijk toevoegt. Hoezeer vriend en vijand ons de afgelopen weken dus ook van het tegendeel probeerden te overtuigen, het uur des oordeels haalt vernietigend uit: we zijn niet kapot van de nieuwe Adem.
http://www.kindamuzik.net/recensie/adem/love-and-other-planets/12788/
Meer Adem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/adem
Deel dit artikel: