http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

zZz

Giftig en dwingend.
15 mei 2015, Vera, Groningen

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 19 mei 2015

"Het is vrijdagavond, tijd om te trippen. Neem een pilletje ofzo, dit nummer is daar zeer geschikt voor!" Zo kondigt zanger en drummer van zZz Björn Ottenheim 'Juggernaut' aan, de psychedelische marathoncompositie van de gelijknamige plaat. Samen met toetsenist Daan Schinkel laat hij er geen gras over groeien: ze gaan het publiek een extatische avond bezorgen. En dat lukt ze met gemak, want zZz speelt het behang van de muren.

Het Amsterdamse duo heeft hier niet veel voor nodig: Ottenheim heeft genoeg aan een basdrum, wat bekkens, een snaredrum en uiteraard zijn hunkerende vocalen, voor Schinkel zijn een orgel en een paar synthesizers voldoende. Metronoomritmes gekoppeld aan repetitieve toetsaanslagen zijn het resultaat, met daarbovenop teksten over vleselijke verlangens. Het geluid is hard en vuig genoeg afgesteld om daarmee het publiek in beweging én, wat nieuw is sinds Juggernaut, in trance te krijgen.

Daarnaast is de lichtshow echt een meerwaarde, wat bij een concert niet vaak het geval is. In het halfdonker wisselen onder een rode of lichtblauwe gloed gruizige garagerock en een psychedelische sfeer elkaar voortdurend af. Het doorleefde hoofd van Ottenheim krijgt daardoor iets spookachtigs. Het is prachtig om te zien hoe hij volledig opgaat in zijn soepele drumspel en zijn vaak met gesloten ogen uitgevoerde zanglijnen. Schinkel oogt in het halfduister als een voorovergebogen schim, en dan wel eentje die vliegensvlug schakelt tussen zijn klavieren.

Topzwaar wordt het geen moment, want het tweetal heeft een natuurlijk soort ontwapenende podiumuitstraling, met name tussen de nummers door. Dit werkt uitstekend om tijdens een volgend nummer weer vol gas te kunnen geven. Naarmate het optreden vordert, slaat de balans steeds iets verder door van de smerige orgelpunk van de eerste platen naar het meer gelaagde werk van Juggernaut. Hierbij valt op hoezeer het geluid van de synths aanschurkt tegen de gortdroge house uit begin jaren negentig, die uiteraard ook bedoeld was om op te dansen. zZz koppelt hier de energie van garagepunk aan, zodat een giftig en dwingend geheel ontstaat.

Zo wisselen sferen van bands als Suicide, Joy Division, Neu! en The Orb voortdurend stuivertje, en dat binnen één optreden. Het heeft weliswaar eventjes geduurd, maar zZz heeft een interessante stap gemaakt door synthesizers een prominente plek te geven in het geluid en te flirten met elektronische dansmuziek. En het publiek eet bij optredens als deze voorlopig uit de hand van de band.

Foto gemaakt door Vera huisfotograaf Peer