• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wovenhand

Pure schoonheid en tragiek.
14 december 2010, Roepaen, Ottersum

Tekst: Niels Steeghs

Beeld: Bart van den Hoogenhoff

Publicatiedatum: 15 december 2010

Dacht je dat Paradiso, als voormalige kerk, al een bijzondere concertlocatie is? Ga dan vooral eens kijken in het Noord-Limburgse Ottersum. De kapel van het voormalige klooster Roepaen is vandaag de dag in gebruik als cultureel podium. Onder de gewelven, tussen de religieuze beeltenissen en begeleid door prachtige glas-in-loodvensters spelen hier regelmatig bijzondere artiesten. En dat op een plek met een bijzondere akoestiek.

Buitengewoon trots vertelt podiumdirecteur Chris Tangelder - die op bijna vaderlijke wijze na de pauze gasten vanuit het cafégedeelte richting de zaal manoeuvreert - over zijn geslaagde poging Wovenhand - een band met in de songteksten toch wel flink wat religieuze invloeden - op zijn altaar te presenteren. Vanavond worden er van de band van David Eugene Edwards opnames gemaakt door de Duitse tv-zender WDR voor het befaamde muziekprogramma Rockpalast, vanwege de onalledaagse setting.

Dat hebben de oosterburen goed gezien. De sfeer is hier namelijk anders dan gebruikelijk. Mede doordat het publiek bijna collectief gezeteld is. Men luistert simpelweg ademloos. Er is amper nog een pastoor die een kerk vandaag de dag vol krijgt, maar de bezwerende en bij vlagen druk gesticulerende Edwards lukt het. Met gemak. Dat blijkt ook vanavond weer volledig terecht. De Amerikaan is wel weer als gebruikelijk behoorlijk in zichzelf gekeerd. Af en toe wordt er iets onverstaanbaars gemompeld en pas richting het einde komt de voormalige 16 Horsepowervoorman even uit zijn totale trance te voorschijn en volgen een paar dankzeggingen richting de aanwezige gelovigen. Maar dat boeit helemaal niemand. Men komt voor de muziek. Die barst ook in deze live-uitvoering immers van de pure schoonheid, duisternis en tragiek.

Wovenhands semiakoestische set houdt het midden tussen iets religieus en iets bezetens. Het broeit constant. Dat slaat ook over op het publiek, dat van voor tot achter geboeid en geconcentreerd elke beweging onder het kleurrijke glas-in-lood en tussen de aan weerszijden van het podium rijendik brandende kaarsen volgt. Want hier is het besef duidelijk aanwezig dat dit een bijzondere ervaring is. Iets dat het meer dan waard maakt om op een steenkoude doordeweekse avond naar het Limburgse land af te reizen. Omdat dit een plek is die bijzondere muziek nog net iets specialer maakt. En het mooiste van dat alles: mocht je het onverhoopt gemist hebben, het is begin 2011 via het Duitse Rockpalast terug te zien en te beluisteren.

http://www.kindamuzik.net/live/woven-hand/wovenhand/21028/
Meer Wovenhand op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/woven-hand