• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wolfmother / Wolf & Cub

De triomf van het liedje.
13 februari 2007, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Tijs Heesterbeek

Beeld: Eva Ruiter

Publicatiedatum: 16 februari 2007

Niet alleen in naam en herkomst (ook Australië) heeft Wolf & Cub [foto onder]veel overeenkomsten met het hoofdprogramma Wolfmother. Ook grijpt de band terug naar de hardrock uit de jaren ’60 en ’70. Alleen hebben de vier heren (één gitarist, één bassist en twee drummers) iets langer met de neus in de kruidenpot gehangen.

Dat breekt de band in Amsterdam op. De ritmesectie pompt vervaarlijk door (dat mag ook wel met twee drummers), maar de sonische uitstapjes van de gitarist werken meer als een rem op het spel. De psychedelica zit de nummers in de weg. Of is het precies andersom?

Zo niet bij Wolfmother [foto boven]. Zet drie jongens met guitige kopjes bij elkaar. Geef ze niet alleen de gave om een pakkende riff te schrijven, maar ook nog om dit te vertalen naar goede liedjes. Laat ze vervolgens een instant hit opnemen als ‘Woman’ en de Grammy voor ‘Best Hard Rock Performance’ is terecht.

Laat diezelfde band uit Australië komen. Vrouwen, kinderen en vriendinnen thuis hebben. Strooi er een hectisch tourschema van maanden overheen en het geheel gaat op de automatische piloot doorsudderen.

Nu is doorsudderen bij Wolfmother nog steeds tegen het kookpunt aan, dus alle ingrediënten voor een topavond zijn aanwezig. Tijdens het concert kun je je toch niet van het idee ontdoen dat de band niet vol overgave aan het spelen is. Routineus werken de gitarist/zanger Andrew Stockdale en de bassist/toetsenist Chris Ross zich door de set heen. Alleen de drummer Myles Heskett lijkt een paar klappen extra te doen. Het publiek maalt er niet om. Het trio wordt als helden binnengehaald, en zal ongetwijfeld weer als helden uitgezwaaid worden.

Pas bij het prijsnummer ‘Woman’ slaat ook de vlam op het podium in de pan. Er wordt losser gespeeld, gitaren gaan de lucht in, er wordt meer contact gemaakt met het publiek en alle mogelijkheden van het orgeltje worden benut (ja, het speelt ook op zijn kant. Ja, ik kan het al spelend op het drumpodium krijgen).

Dat we naar een goed optreden hebben staan kijken, komt in eerste instantie niet zozeer door de inspanning van de band. Wel door het ijzersterke songsmeedschap. Daar mag gerust een Grammy voor gegeven worden.

http://www.kindamuzik.net/live/wolfmother/wolfmother-wolf-cub/14895/
Meer Wolfmother op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wolfmother