Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Robert Fisher bood zijn excuses aan voor het verstoren van het feestje, daarbij doelde hij op het drukke gepraat aan de bar en in de zaal toen de Canadees Tony Dekker, alias de Great Lake Swimmers, een voorprogramma verzorgde. De onzekere Tony Dekker miste het charisma en de nodige humor om de mensen in de zaal het zwijgen op te leggen, maar dat paste ook niet helemaal bij zijn ingetogen kluizenaarsmuziek, die nauwelijks boven het gerinkel van glazen, het gepiep van deuren en het gekuch uitkwam, laat staan de boven de cafébezoekers die op het laatste moment binnenstrompelden. Op een gegeven moment werden dat er zoveel dat het management besloot om de uitgestalde stoelen en tafeltjes, met waxinelichtjes en al, aan de kant te schuiven, want wie had nu gedacht dat zo'n obscure americanaband als Willard Grant Conspiracy driekwart van de zaal vulde?
Drie jaar geleden stond de groep rondom de lijvige, baardige en vooral sympathieke voorman Robert Fisher ook al in Rotown, maar toen speelde het collectief voor een mannetje of dertig. Een poosje terug in het verderop gelegen Waterfront kwamen er toen ook niet al teveel mensen kijken. Maar zo zie je maar waar de klantenbinding van Robert Fisher naartoe werkt. Uiteindelijk kostte het de Willard Grant Conspiracy maar weinig moeite om de menigte te overstemmen. De zes hard zwoegende muzikanten, alweer enige tijd zonder Paul Austin, maar wel met onder meer de Chinese die er wel vaker bij was en een contrabassist met streepjespak en schoenen van slangenleer, hadden het volume flink opgeschroefd. Kortom: gezonde spanningen in Rotterdam.
Dat harde rockgeluid lag overigens niet aan de geluidsman, maar veel meer aan de gedrevenheid waarmee Robert Fisher, die de hele tijd op een kruk zat, en de rest van de band aan de slag gingen, loeihard en zich vastgebijtend in de duistere moordballades. Het materiaal staat onder andere op een onlangs verschenen compilatie: There but for the Grace of God (koop die cd nou eens!). Het was goed, erg goed zelfs. Absolute hoogtepunten: 'Fare Thee Well', dat ook op het Arnoudt Pieters-tribute, Songs for the Silver Surfer, is te vinden, het weinig opbeurende 'The Suffering Song' en een aantal nieuwe, nog titelloze songs.
http://www.kindamuzik.net/live/willard-grant-conspiracy/willard-grant-conspiracy-great-lake-swimmers/8109/
Meer Willard Grant Conspiracy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/willard-grant-conspiracy
Deel dit artikel: