Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het duurde ruim drie jaar voordat de Texaanse droomdames van Warpaint met een opvolger kwamen van de uit de hand gelopen ep The Fool. Ze namen ruim de tijd voor de titelloze tweede schijf en versleten producers van naam. Toch beklijft deze plaat niet helemaal, omdat het jamachtige karakter van de dromerige nummers onvoldoende kwalitatieve basis heeft om echt ergens naartoe te gaan. Vluchtigheid ligt dan op de loer.
Tussen grote festivals als Leeds en Reading door, doet Warpaint Groningen aan. En voor een redelijk gevulde zaal lijkt het alsof de lage tonen nog steeds voor een duizendkoppig publiek afgesteld zijn. De basgitaar trilt vervaarlijk en de beats zoemen zonder enige subtiliteit door de zaal. Het voordeel van deze vroege overheersing van het laag is een onontkoombare wavebas en een nadruk op bij momenten spannende triphopinvloeden in de lijn van Massive Attack.
Wanneer de bas- en beatstorm is gaan liggen, komt de zweverige en subtielere kant van Warpaint meer naar boven. Shoegaze, dreampop en wave vechten om de aandacht en het viertal legt een prettige waas van kabbelende tonen neer, waarop het publiek ontspannen meedeint. Een ongrijpbare waas die, naarmate het concert vordert, niet in het voordeel van Warpaint werkt.
Want wat Warpaint meestentijds laat horen, is te veilig om psychedelisch te zijn. Of te vluchtig om volledig bij te kunnen wegdromen. De op de albumhoes gebaseerde en dus fantasieloze, zichzelf herhalende beeldprojecties op de achtergrond versterken ongewild deze indruk. Het is veelzeggend dat puntige, meer rockgerichte nummers als 'Undertow' of 'Love Is to Die' de meeste indruk maken.
Het manco van de laatste plaat moffelen de dames op die manier live niet weg. Toch gebeuren er wel degelijk interessante dingen. Zo komt de zang van afwisselend de donkere en de blonde veel beter uit de verf. Waar het op plaat soms tegen vals aanhangt, klinken de soms met semimystieke gebaren ondersteunde zanglijnen op het podium een stuk gepassioneerder. En waar de muziek zich soms leent voor louter schoenstaren, kiezen de dames evenwel hun momenten om licht uitbundig te doen, zoals in het afsluitende, deels geïmproviseerde rocknummer.
De ongrijpbaarheid van Warpaint valt absoluut te prijzen, maar de variatie wint het daarmee nog niet van de wisselvalligheid. De band wil graag het avontuur zoeken, maar te vaak blijkt dat de basis daarvoor ontbreekt: echt sterke songs die een startpunt kunnen zijn van een muzikale trip.
http://www.kindamuzik.net/live/warpaint/warpaint-5622/25237/
Meer Warpaint op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/warpaint
Deel dit artikel: