http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bad Company / Duplex / B12 / Misc. / Frenzy94
Afsluitende avond biedt warmte, leegte, variatie, masochisme en droogte.
13 mei 2006, Bibelot & Pictura, Dordrecht
Tekst: Inge Janse
Publicatiedatum: 17 mei 2006
Zaterdag is de dag van het Grote Rennen: acts in het Centrum Beeldende Kunst en Bibelot zijn kunstig achter elkaar geprogrammeerd, zodat de echte Urban Explorer met maximaal rendement zoveel mogelijk bands kan zien. De avond begint met een optreden van Duplex, dat eerder dit jaar unaniem positieve recensies kreeg voor hun debuutalbum Late Night Driving. Ondersteund door mooie videobeelden brengt het duo een selectie tracks van dit album en eerder uitgebrachte singles. Drie jaar geleden verruilden Chris Callahan en John Matze voor livesets hun collectie hardware voor laptops, maar hun geluid heeft daardoor zeker niet aan kracht ingeboet. Een warm bad synthesizergeluiden en analoge drums ligt klaar voor de aanwezige bezoekers, die daar positief op reageren. Zelfs Lady Aida waagt zich nog aan de nodige dankbetuigingen, in de vorm van dans en gefluit.
Letterlijk rennend wordt direct na Duplex het PICTURA vervangen door Bibelot, waar nog twintig minuten Misc. wordt meegepakt. Inmiddels herkenbaar is het gebrek aan publiek: het Duitse duo mag zijn minimal en techno afvuren op een handvol dansende bezoekers. Dat is jammer, want hun geluid mag er zeker zijn.
Even hard rennend wordt de doodsangst om ook maar iets van B12 te missen de wereld uit geholpen. Het is inmiddels al acht jaar geleden dat het duo voor het laatst in Nederland heeft opgetreden, wat even lang is als de tijd die verstreken is sinds hun laatste release. Vol verbazing vertelt Duplex dan ook dat diverse labels in Nederland het nieuwe werk van B12 graag zouden uitbrengen, maar dat B12 zich amper bewust lijkt te zijn van zijn status. Het optreden is lekker ongepolijst, met een Michael Golding en Steve Rutter die wel heel dicht tegen elkaar aanstaan om hun laptops aan te sturen via diverse midi-controllers. Het geluid verschuift van de typerende IDM-achtige elektronica van hun album Time Tourist naar opruiende breakbeat, acid en ferme techno. Vooral vanwege die variatie is de liveset erg interessant en dansbaar.
De derde grote naam na Cyclo en Funkstörung is de Britse drum & bass-act Bad Company. Het viertal draait altijd in duo’s, en Bibelot mag Vegas (Michael Wojcicki) en Maldini (Jason Maldini) ontvangen. Dat gaat niet zonder horten en stoten, aangezien het duo het Nederlandse gedoogbeleid optimaal heeft benut. Rijkelijk te laat betreden Vegas en Maldini het podium, waarbij het twijfelachtig is of de tweede ook maar enig idee heeft wie of waar hij is. Bad Company gaat voor de frontale aanpak en draait bijna alleen maar werk in de traditie van Pendulum, Spor en Dillinja. Dat betekent flink aanpakken voor het redelijk opgekomen publiek, aangezien dansen op dit soort drum ’n bass toch wel de nodige koolhydratenverbranding vereist. Ondanks het zichtbare delerium van het duo wordt er strak gedraaid, inclusief de obligate rewinds en de nodige speciale versies van eigen en andermans werk. Afsluiter is een erg fijne remix van Pendulums ‘Masochist’, wat een prima typering is van het geluidsvolume in Bibelot. Niets mis mee dus.
Afsluiter van de avond is het lokale technotalent Frenzy94. Deze jonge producer heeft duidelijk goed naar Chris Liebing geluisterd, want zijn werk typeert zich door harde, droge en snelle techno. Er zit duidelijk veel liefde in het werk van Frenzy94, wat zich vertaalt in strak geluid en een constant aanwezige drive. Na het overweldigende geweld van Bad Company vereist het contrast echter flink wat aanpassingsvermogen. Na drie dagen rennen, luisteren en dansen lukt het uw schrijver dan ook niet meer om deze overstap te maken, zodat na een uur tijd de zaal voortijdig verlaten wordt.
Daarmee komt ook muzikaal Urban Explorers ten einde. Rest de vraag waarom een festival met zoveel interessante namen en geweldige optredens zo weinig publiek trekt. Is het omdat het de eerste editie van het festival is? Is de stedelijke jungle te lastig voor mensen om de diverse podia te vinden? Is Dordrecht als eiland te geïsoleerd van de muziekliefhebbers uit andere windstreken? Is de gebrekkige promotie debet? Of is het gewoon zoals een multidisciplinair kunstfestival hoort te zijn, oftewel veel moois voor een select publiek? Een volgende editie van Urban Explorers zal dat moeten uitwijzen.
http://www.kindamuzik.net/live/urban-explorers/bad-company-duplex-b12-misc-frenzy94/12893/
Meer Urban Explorers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/urban-explorers
Deel dit artikel: