• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Urban Explorers Festival 2013: de zaterdag

Een overweldigende bak beats.
11 mei 2013, Dordrecht

Tekst: Inge Janse

Publicatiedatum: 15 mei 2013

De zaterdag van het Urban Explorers Festival in Dordrecht begint met een expeditie vol stilte en eindigt met een overweldigende bak beats. Tussendoor pakken we ook nog wat feeërieke zang, vegetarisch eten en postmoderne shoegaze mee. Hoe dat beviel, lees je hier.

De dag begint goed met de stadsexpeditie van Bea de Visser, die ons meeneemt naar de Grote Kerk. We krijgen daar bovenin de kerktoren niet alleen een nogal experimenteel carillonconcert te horen van zelfverklaard klankdichter Z’EV, maar ook een prachtige uitvoering van Erik Saties ‘Gnossiennes’ door 2 pianisten die op even stoïcijnse als indrukwekkende wijze in verschillende tempo’s van elkaar af en naar elkaar toe spelen. Tel daar de imposante hal van de kerktoren bij op, en je weet dat je visueel en auditief geramd zit.

Ook kunstenaar annex architect Sarah van Sonsbeeck focust zich op de trommelvliezen, maar legt de nadruk op stilte. Tijdens haar expeditie komen we in historische woonhuizen onder meer Machinefabriek tegen die 3 korte stukken muziek én stilte ten gehore brengt, terwijl Knalpots Raphael Vainoli via een batterij versterkers, een gitaar en een veer (!) van 0 naar 120 dB gaat. Via haar verhalen weet Van Sonsbeeck ondertussen de deelnemers opnieuw te laten nadenken over wat stilte precies betekent, en welke rol geluid onbewust speelt.

In het café van Museum van Gijn draait Wim van de Herik ondertussen zonder blikken of blozen de meest obscure clicks ‘n cuts, noise, snobelektronica én Burial, terwijl in festivalrestaurant Roodkapje het muzikale experiment ‘Radio Radio’ van Werkplaats Oost te volgen is via de transistorradio’s. Het is voor de gemiddelde bezoeker even slikken, zo veel experimentele muziek, maar vooral het contrast tussen de licht bejaarde museumbezoekers en Raster-Noton-gepriegel is een bezoek meer dan waard.

‘s Avonds begint het échte muziekprogramma. Tijdens de soundcheck kiest Mark Kozelek van Sun Kil Moon ervoor om een dikke laag extra galm op zijn stem en gitaar te laten zetten, waardoor zijn optreden later die avond flink verzuipt in de Grote Kerk. De echte fans, uit heel Nederland en ver daarbuiten naar Dordrecht afgereisd omdat Kozelek vrijwel nooit optreedt in Europa, klagen daar met geen woord over, blij als dat ze zijn met het optreden, terwijl onvoorbereide passanten zich vooral afvragen wat je moet doen met zo veel slechte akoestiek (waarin de gitaar verdwijnt en de stem versplintert) en de nimmer aflatende stroom sippe melodieën.

Gelukkig bewijst Ólöf Arnalds eerder die avond dat de Grote Kerk ook heel erg mooi kan klinken. Zichzelf begeleidend met gitaar en een soort ukelele overtuigt de opmerkelijke IJslandse (die later op de avond he-le-maal kapot gaat op Kuedo) vanaf het eerste nummer. Vooral haar stem lijkt echt alle registers probleemloos te kunnen halen en exploiteren, en maakt daarbij optimaal gebruik van de prachtige galm die de Grote Kerk rijk is.

Ook een mooi contrast: van de historische Grote Kerk overstappen naar het Dolhuis, een voormalige trailerparktrashdisco die stevig vertimmerd is tot een prima concertzaal. Portico Quartet benut het uitstekende zaalgeluid om in een strak uur een prachtige set neer te zetten. Het aimabele Britse jazz-meets-elektronica-viertal speelt waanzinnig strak (en dat terwijl de drummer per direct uitgeroepen wordt tot meest verkouden en grieperige live optredende muzikant ooit) en brengt een mooie combinatie van oud en nieuw werk. ‘Het lijkt wel Burial met saxofoon’, fluistert iemand tussen de nummers door, en beter dan dat krijg je je omschrijving niet.

En terwijl iedereen bij Mmoths slechts een flegmatische emo achter een laptop verwacht, krijgt het publiek er als bonus een drummer en bassist bij. Het geluid is al een stuk minder dan bij Portico Quartet, aangezien de band en/of de technicus het wijs acht om alle kanalen in het rood te schuiven. Bovendien kun je je afvragen of je de postmoderne shoegaze van Mmoths wel live op een zaterdagavond moet horen, en niet beter op een herfstachtige zondagmiddag via je koptelefoon kan consumeren. Bovendien is het muzikaal toch vaak een truc die stiekem ook op Café Del Mar #57 zou passen.

Dat kun je gelukkig van Kuedo niet zeggen. De Britse producer doet niet echt aan publieksinteractie, maar zet wel een waanzinnig slimme set vol eigen werk, hiphop, oldschool elektronica en hippe beats neer. Het is een prachtige trip vol contrasten, waarbij zijn eigen melodieuze werk zorgt voor wat rustpunten tussen brommende bassen en hamerende hihats. Ook het publiek vindt het – al dan niet beneveld – prachtig en danst er vrolijk op los. Kuedo vormt daarmee een uitstekende afsluiter van een geslaagde eerste dag van het festival. Op naar de zondag!

De sublieme fotografie is van de hand van Tim Leguijt, die in opdracht van Urban Explorers het festival in beeld brengt.

http://www.kindamuzik.net/live/urban-explorers/urban-explorers-festival-2013-de-zaterdag/23989/
Meer Urban Explorers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/urban-explorers