Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dé formule voor een fantastisch concert bestaat niet, maar je hoeft geen wetenschapper te zijn om een paar essentiële ingrediënten te bedenken. Een geweldige band en sterk songmateriaal bijvoorbeeld, of publiek dat niet te veel ouwehoert en zichtbaar geniet, en ten slotte een op z'n minst redelijk zaalgeluid. Die eerste twee factoren heeft TV on the Radio alvast goed voor elkaar, maar door het erg matige geluid en het statische publiek in de Melkweg wordt het maar een halfgeslaagd experiment.
Afgaande op alle lovende recensies en de nummer één-positie als Album van 2008 bij dat andere grote muziekmagazine, lijkt de kans groot dat Dear Science van TV on the Radio echt "het koffietafelalbum voor 'mensen met goede smaak'" is geworden, zoals collega Sid Meuris al voorspelde. Nieuwe zieltjes of niet, in de Melkweg lijken veel bezoekers verrast door het stevige livegeluid van de New Yorkers; men laat het statisch over zich heen komen.
Sterker nog: in de eerste helft van de show, met veel werk van de vorige twee (stukken minder toegankelijke) albums, verdwijnen mensen met hun vingers in de oren naar achteren of - zo valt achteraf te lezen op verschillende discussiefora - houden ze het al definitief voor gezien. Het is dan ook een wereld van verschil; dat rijk geproduceerde album tegenover die geluidsbrij in de Melkweg waarin de gitaren van David Sitek en Kyp Malone ongeveer alle nuances overstemmen. Dan mis je bij 'Golden Age' en 'Red Dress' toch echt de strijkers en vooral blazers die je in de huiskamer wel kan horen.
Malone blijkt op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in het Nederlandse gedoogbeleid: "'You guys gave up on mushroom consciousness!" Maar wie moeite doet om die negatieve factoren te negeren, kan ook zonder stimulerende middelen genieten van dit vijftal. Zanger Tunde Adebimpe danst als een bezetene over het podium en gutst na een minuutje of twintig al van het zweet - en ook z'n microfoon is drijfnat na eerste hoogtepunten 'Wolf like Me', 'Province' en de verbale storm van 'Dancing Choose'.
Tegen de helft van de avond is het zaalgeluid al wat minder belabberd (of het moet gewenning zijn) en raakt de band echt op stoom - letterlijk; er hangt een wolk van speeksel bij de microfoon als Adebimpe los gaat op een ziedende uitvoering van 'DLZ'. Toch jammer dat al die actie alleen van het podium komt. In de toegift volgt toch nog 'Staring at the Sun', maar het grootste deel van de zaal lijkt het onbewogen gade te slaan. Benieuwd of 'Dear Science' hierna nog prominent op de koffietafel blijft liggen...
Foto's uit KindaMuzik archief, door Kenn Verstraeten en Jelmer de Haas.
http://www.kindamuzik.net/live/tv-on-the-radio/tv-on-the-radio-2159/17832/
Meer TV On The Radio op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tv-on-the-radio
Deel dit artikel: