Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De tweede festivaldag is in veel opzichten een herhaling van de eerste. Uiteraard zijn alle installaties die het festival rijk is te zien, maar ook de Canto Ostinato en het Anarchy Dance Theatre worden nogmaals vertoond. De Vortex staat als icoon van het festival op het Spuiplein en oefent wederom aantrekkingskracht uit op alle festivalgangers.
Hoogtepunt van dag twee is The Bell Laboratory+Pantha du Prince [foto boven]. Een kruising tussen elektronische en klassieke muziek, voornamelijk uitgevoerd door percussionisten. Alsof ze een paar kerken hebben geplunderd en al het ijzerwerk hebben meegenomen, bespelen ze kerkklokken en andere religieus uitziende pijpen en zo balanceren ze tussen mystieke sferen en de funky muziek van Bonobo. Waar het spel af en toe eentonig wordt door gebrek aan variatiemogelijkheden (het stuk wordt volledig gedragen door percussie), blijkt het toch mogelijk om een melodie uit de kerkklokken te slaan.
Met Martin Hornveth (drummer van Jaga Jazzist) op de drums wordt het geheel omlijst met een strak ritme. Dit is de sturende factor wanneer het optreden in herhaling valt en het publiek genoeg krijgt van de constante hoge frequentie. Gedurende het slot wordt het saaie overkomen goedgemaakt door een magisch samenspel, met enkel koperen bellen in de handen. Rondlopend in de zaal maken de leden van The Bell Laboratory een driedimensionaal hoorspektakel, dat met de ogen dicht wordt ervaren als middeleeuws klooster waarin elektronische muziek nog lang niet bestaat.
De Vortex [foto boven] die centraal staat op het festival is een ontwerp van Raumlaborberlin. Het enorme projectiel verbeeldt een wervelwind en is gemaakt van afvalhout, ingezameld door de Hagenaren zelf. De Vortex biedt plek aan de Todaysart-bar en een dj-tafel, zodat lokale dj's de sfeer kunnen opkrikken tot constant bruisende gezelligheid. Met afwisselende verlichting in de Vortex, maar ook van buitenaf projecterende lazers, is deze locatie een festival binnen een festival. En wanneer het ook nog wordt bijgestaan door de Panzer van Nik Nowak [foto hieronder], is elke bewoner van de binnenstad ruimschoots verzadigd.
Het nachtprogramma kent deze avond meer variatie dan de voorgaande. Microseq+Emmanuel Flores Elias zijn een halfuur vertraagd door een technische storing, maar ze hebben het geluk dat de zaal hierna iets voller staat. Het duo werkt samen: Emmanuel speelt met zijn visuals in op het elektronische gedachtegoed van Microseq. De samenwerking is strak en het publiek blijft geboeid, tot iemand tegen de beamer stoot waardoor het beeld heftige bewegingen maakt. Deze sterke opener van het nachtprogramma wordt gevolgd door het Zweedse duo Roll the Dice. De twee zijn zwaarmoedig in de opbouw van hun muziek en nemen de tijd voor detail. Het is voor de luisteraar meer een ervaring dan een luistergenot en niet elke bezoeker is daar blij mee. Een doorzichtig doek dat tussen publiek en Roll the Dice staat, dient als scherm waar een verhaal op wordt geprojecteerd. Erg indrukwekkend, omdat door het doek heen de twee zwetende mannen te zien zijn die zwoegend hun muziek verfijnen. Roll The Dice sleurt de luisteraar door een diepe grot van geluid met aan het eind een daverend applaus als lichtpunt.
Waar Einoma [foto hieronder] de avond nog lijkt te veranderen in een ongeïnspireerd uiteinde van het festival, neemt Phon.o rond halfdrie de regie in handen en gooit het roer volledig om. De Duitse dj, die veel samenwerkt met Modeselektor en Apparat, zorgt een uur lang voor een dansend en uitbundig publiek. Hierna neemt de Britse dubstepartiest Ikonika dat stokje over en houdt het nog anderhalf uur vast. Todaysart, je was meer dan geslaagd.
http://www.kindamuzik.net/live/todaysart/todaysart-2012-dag-2/23239/
Meer Todaysart op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/todaysart
Deel dit artikel: