• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Therapy? / Dreadlock Pussy

Drumbeest legt de zweep over uitbuikende Noord-Ierse kroegtijgers.
25 maart 2005, Het Paard, Den Haag (NL)

Tekst: Martÿn ter Haar

Beeld: Michel Mees

Publicatiedatum: 28 maart 2005

Twee oorverdovend harde knallen jagen het publiek in het Paard van Troje de stuipen op het lijf. De roadcrew van Dreadlock Pussy heeft zicht- en hoorbaar nogal moeite om de zaken technisch op orde te krijgen. Geen goed voorteken voor het concert en inderdaad is het geluid de eerste paar nummers abominabel. Het trekt gaandeweg bij, maar de fanatiek scratchende dj wordt nooit hoorbaar.

Maar Dreadlock Pussy heeft meer problemen dan de techniek alleen. De extreem flauwe bandnaam, bijvoorbeeld. Maar het grootste struikelblok is dat de band er nooit in slaagt muzikale spanning op te bouwen. En dat is toch waar ze het in principe van moeten hebben, want pakkende refreinen en ‘hooks’ komen niet voorbij. Je ziet de band zijn best doen (technisch klopt het plaatje bij Dreadlock Pussy wel), maar nooit word je de muziek ingetrokken. De reactie van het publiek is dan ook voorspelbaar mat en er zullen niet veel exemplaren van het nieuwe album Palm Bridge Rd. verkocht zijn in het Paard.

Met de pakkendheid van het materiaal heeft het bij Therapy? altijd wel goed gezeten. Na een wat mindere periode zijn de Noord-Ieren weer flink op stoom, getuige de, in korte tijd afgeleverde, uitstekende albums High Anxiety en Never Apologise, Never Explain.

Live is Therapy? eigenlijk altijd fier overeind gebleven, maar met het vertrek van cellist/gitarist Martin McCarrick en het aantreden van drummer Neil Cooper is de band wel weer een stuk harder en rauwer geworden. Cooper ontpopt zich als een waar drumbeest dat zijn dubbele basdrums flink laat ratelen. Hij houdt de vaart er zelfs zodanig in dat Andy Cairns en Michael McKeegan nauwelijks tijd hebben voor de vertrouwde slappe praatjes tussen de nummers door. McKeegan krijgt er tijdens het hele concert maar één van zijn gepatenteerde “Fan-fucking-tastic’s” uit. Dan begint Cooper al weer onrustig te roffelen en moet Therapy? weer verder.

De setlist is een uitgekiende mix van klassiekers, van die noisy nummers die vooral de band zèlf goed vindt, en nieuw materiaal. Daarvan blijken 'Polar Bear', 'Die Like a Motherfucker', 'Rise Up' en 'Rock You Monkeys' niet onder te doen voor de songs van Troublegum. En door het enorme tempo waarin de setlist er doorheen wordt gejast, storen de experimentele nummers nergens.

Na een lange uithijgpauze wordt afgesloten met Joy Division-cover 'Isolation'. Een gelegenheid die Cooper aangrijpt om nog één keer helemaal los te gaan. De uitbuikende kroegtijgers Cairns en McKeegan volgen op hun tandvlees.

http://www.kindamuzik.net/live/therapy/therapy-dreadlock-pussy/8974/
Meer Therapy? op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/therapy