• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The War On Drugs / Swearing At Motorists

Een avond waarop van alles mist.
14 februari 2012, Doornroosje, Nijmegen

Tekst: Edwin Toonen

Beeld: Bart van den Hoogenhoff

Publicatiedatum: 16 februari 2012

Nou, dat is ook toevallig. Speel je twee keer kort achter elkaar in Nijmegen, raakt je drummer twee keer de weg kwijt. Zo ingewikkeld is de stad niet, maar toch 'overkwam' het Dave Doughman van Swearing at Motorists. Zonder drummer, en dus in zijn eentje, probeert hij het publiek te vermaken met liefst vier liedjes. Het merendeel van Doughmans tijd gaat op aan grappen en grollen. Lolbroek eerste klas, die kerel. Als aan het eind van de show zijn gitaar het begeeft, speelt hij maar een valentijnslied voor zijn ex-vriendin die bij iemand anders in bed ligt. Hierbij begeleidt hij zichzelf met de kraakjes van zijn kapotte gitaar. Een bizar, maar ook erg onderhoudend voorprogramma.

Dan The War on Drugs (foto's), makers van het alom bejubelde album Slave Ambient. De band uit Philadelphia trekt Doornroosje halfvol, maar dat weerhoudt ze er niet van om een geconcentreerde, felle en vooral luide set neer te zetten. Het is een bijzondere band, met bijzondere nummers. De mosterd wordt op veel plekken gehaald en op de plaat hoor je invloeden van oude helden als Springsteen, Dylan en Petty. Slave Ambient is een coherent werk dat zich het best in zijn geheel laat beluisteren, zo enorm veel is er te ontdekken.

Live is die volheid er ook maar omdat de band op vol volume speelt vallen de nuances weg. De matige geluidsmix helpt daar ook niet bij. De nummers blijken zo veel overeenkomsten te hebben en het valt op dat er wordt gewerkt met overdadige herhaling, een minimaal aantal herkenbare refreintjes en nauwelijks dynamiek. Dat is natuurlijk wel hun handelsmerk, maar het zorgt ervoor dat het geen enkele keer tot een echte climax komt. Nummers als 'Your Love Is Calling My Name' ratelen maar op een tempo door en worden plotseling afgebroken als ze klaar zijn. Op de plaat is dat ook het geval, maar live en op hoog volume valt de vlakheid op. Natuurlijk, nummers als 'Best Night', 'Brothers' en de altijd geweldige rocker 'Baby Missiles' blijven dik overeind.

Dat wil allemaal niet zeggen dat het een slecht optreden is, want daarvoor zijn de nummers simpelweg te goed. Het optreden zou echter baat hebben bij wat meer dynamiek en rustpunten, om zo echt te kunnen werken naar bevredigende climaxen zodat het publiek voldaan naar huis gestuurd wordt. Nu is het vooral overdonderd door de muur van geluid.

http://www.kindamuzik.net/live/the-war-on-drugs/the-war-on-drugs-swearing-at-motorists/22554/
Meer The War on Drugs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-war-on-drugs