Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The War on Drugs debuteerde in 2008 met Wagonwheel Blues, een overstuurde americanaplaat die klinkt als Bob Dylan met Yo La Tengo als achtergrondband. Het tweede, net verschenen album Slave Ambient doet daar nog een schepje bovenop met een verbluffende mix van klassieke Amerikaanse rock, krautrock en shoegaze. En dat alles ondergedompeld in een dikke laag geluid. "Deze plaat had echt niet gemaakt kunnen worden in de standaard twee tot drie weken studiotijd die er meestal voor staan", aldus zanger/gitarist/songschrijver Adam Granduciel. "Ik wilde een set songs maken die allemaal een eigen sound en identiteit hadden, maar die ook binnen een groter geheel goed samen zouden komen."
Philadelphia
Kort nadat Granduciel in 2003 naar Philadelphia verhuisde, ontmoette hij gitarist Kurt Vile. Het klikte zo goed tussen de twee dat ze besloten muziek te gaan uitbrengen onder de naam The War on Drugs. De mix van Springsteen, Dylan, shoegaze en krautrock sloeg aan en na een goed ontvangen ep vonden ze onderdak bij het label Secretly Canadian. In 2008 verscheen het eerste album Wagonwheel Blues. Granduciel: "Wagonwheel Blues was in veel opzichten een soloplaat maar gemaakt met heel veel hulp van Kurt Vile." Aan het einde van datzelfde jaar stapte Vile uit de band. Niet met ruzie maar met het idee voor zichzelf te beginnen. "We werken nog altijd samen aan elkaars nummers. Hij speelt op 'Best Night' en 'It's Your Destiny' en ik op een aantal nummers op zijn plaat Smoke Ring for My Halo. Ik ben heel blij dat hij mijn songs soms extra cachet kan geven."
Tussen de bedrijven door
Granduciel is nog steeds lid van de begeleidingsband van vriend en ex-bandlid Vile. Tussen het toeren met The War on Drugs en het vele toeren met Vile door, werkte hij vier jaar lang op vrijwel elk vrij moment aan Slave Ambient. "Het is niet zo dat toeren voor mij prioriteit had. Ik wilde de nummers gewoon de tijd geven om een eigen leven te gaan leiden. Als ik terugkwam van een tour en vrijwel elke dag gitaar had gespeeld, dook ik nog even de studio in om nog wat gitaarsporen op te nemen. Zo kregen de nummers een heel ander gevoel. Ik wilde dat de liedjes een soort muzikale reis door mijn eigen leven gingen vormen. Steeds veranderend als mijn leven veranderde, evoluerend zoals mijn leven en het leven van de band evolueerde."
Obsessief pielen
Granduciel is in de tijd die hij beschikbaar heeft in de studio te vinden. "Ik besteed heel veel tijd in de studio om te pielen. Ik ben altijd obsessief bezig met mijn liedjes en geluiden. Als ik met een lied bezig ben dan heb ik altijd een miljoen verschillende mogelijkheden in mijn hoofd. Geluiden en effecten zijn meer dan ornamenten voor me. Veel van de songs op Slave Ambient zijn het resultaat van uren, dagen, weken of zelfs maanden thuis experimenteren. Percussieve loops maken van mijn eigen samples, hersamplen, overdubben en daar weer uit samplen. Vaak was ik niet eens bezig aan een specifiek nummer, totdat ik laat in het proces zag welke mogelijkheden en melodieën uit deze dikke geluidsexperimenten boven kwamen drijven. Ook tijdens het opnemen werden nummers vaak nog aangepast, werden nieuwe arrangementen geprobeerd en geluiden onderzocht."
Baby Missiles
Een van de tracks waaraan veel gesleuteld is, is prijsnummer 'Baby Missiles': "Daar ben ik erg lang mee bezig geweest. Bijna drie jaar opnemen en mixen om uiteindelijk de sound te krijgen die het nu heeft. Het nummer verscheen al op de ep Future Weather maar ik werkte er tegelijkertijd aan met de rest van het Slave Ambient-materiaal en het maakte dus ook helemaal deel uit van die familie. Ik besefte me ook dat de nieuwe plaat veel meer publiek zou krijgen dan de ep en ik wilde graag dat zo veel mogelijk mensen het nummer hoorden!"
Van studio naar podium
Granduciel heeft veel zelf gedaan maar Slave Ambient is toch met de nodige hulp tot stand gekomen. "Ik wilde dit keer niet weer 95% van de plaat zelf inspelen. Iedereen die bijgedragen heeft aan dit nieuwe album heeft iets eigens toegevoegd aan de nummers. Het is nog steeds mijn visie, maar zeker het geluid van een band." Het geluid van een plaat waar zo lang over nagedacht is, lijkt lastig naar het podium te verplaatsen. "Live geven we de nummers een hele eigen identiteit. We gaan niet proberen om de opnamen na te spelen maar we respecteren wel het geluid en geven ze het livegevoel dat ze verdienen. Ik kan niet wachten om weer elke avond te spelen en de band tot grote hoogten te laten stijgen."
http://www.kindamuzik.net/interview/the-war-on-drugs/the-war-on-drugs-in-een-groter-geheel-samenkomen/22066/
Meer The War on Drugs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-war-on-drugs
Deel dit artikel: