Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met hun tweede album, Cat Fit Fury, hopen The Van Jets ook Nederland in te pakken. Maar toch eerst nog even testen op het thuisfront. De Gentenaars kwamen hun cd voorstellen in Trix in Antwerpen, en het publiek zag een geroutineerde band vol energie.
Het is even wachten tot de deuren van Trix opengaan, want om acht uur, het openingsuur, zit het hek nog potdicht. Het zal een voorbode zijn van de avond, want het is ook (erg) lang wachten voor The Van Jets het podium bestijgen. Gitarist Wolfgang Vanwymeersch heeft een dubbele boeking: hij speelt met zijn eigen project, Waldorf, dezelfde avond ook in Leuven.
Gelukkig stormt tegen negen uur Kapitan Korsakov het podium op. En dat stormen is letterlijk: het - eveneens Gentse - trio etaleert één brok energie en serveert een schreeuwerig soort Nirvanapunk.
Het is alweer even stil als er rond kwart over tien een wervelwind door de deuren waait. Vanwymeersch is aangekomen en rept zich, zwaaiend met gitaar en materiaal, backstage. Om amper enkele minuten later zijn plaats in te nemen op het podium, naast zijn kompanen Johannes en Mich Verschaeve (zang en drums) en Freddy Tampere (bas).
De overhaaste komst van Vanwymeersch lijkt echter geen enkel probleem. The Van Jets vliegen er meteen in, en komen heel geroutineerd over. Frontman Johannes Verschaeve zorgt met zijn paarse oogschaduw, lange haren en strak shirtje zonder mouwen voor het theatrale kantje. De band blijft tijdens het eerste deel van de set vrij getrouw aan zijn nieuwe album - wat ook wel logisch is tijdens een cd-voorstelling. Het is al punkrock wat de klok slaat, tot en met het Franz Ferdinand-achtige 'Dancer'.
Het is pas na het achtste nummer dat The Van Jets voor een verrassing zorgen. Ze hebben Dijf Sanders opgetrommeld om de band te vervoegen. Sanders is de man van de satirische rootsband The Violent Husbands, die zich ook solo laat opmerken met een mix tussen bebop, jazz en elektronica. Niet meteen iemand die we verwachten bij toegankelijke punkrock als die van The Van Jets. Maar Sanders past zichzelf (misschien iets té) naadloos in de groep in en neemt afwisselend gitaar en synthesizer ter hand. Het vijftal durft zich nu wel te wagen aan wat improvisatie hier en daar, en verglijdt zelfs even in postrock. Slotnummer 'Onawa' eindigt eveneens instrumentaal, met uitgesponnen jankende gitaren en een xylofoon.
Hoewel het applaus niet echt zo overtuigend klinkt, geven The Van Jets nog twee bisnummers cadeau. Ook daarvoor roepen ze een gast op het podium: de zanger van Kapitan Korsakov. En die - het kan ook niet anders - schreeuwt zich de longen uit het lijf, samen met Johannes Verschaeve. De zaal wordt platgespeeld en -geroepen. Een straffe afsluiter.
Foto van The Van Jets uit het KindaMuzik archief, door Kenn Verstraeten.
http://www.kindamuzik.net/live/the-van-jets/the-van-jets-2828/19984/
Meer The Van Jets op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-van-jets
Deel dit artikel: