• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Thermals / Quasi

The Thermals maken hun voorprogramma overbodig.
26 maart 2005, Nighttown, Rotterdam (NL)

Tekst: Thijs Zilverberg

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 29 maart 2005

og geen jaar geleden speelden The Thermals hun, naar eigen zeggen, ‘eerste uitverkochte show’ ooit. Het gaat snel met het drietal, want het optreden in Nighttown werd wegens de succesvolle kaartverkoop verplaatst van de kelder naar de grote zaal. Daar werkten ze in een moordtempo bijna hun complete oeuvre af.

Als voorprogramma had de band uit Portland, Oregon hun plaatsgenoten Quasi meegenomen. Het duo laat op hun albums nog wel eens een aardig nummer horen, maar in Nighttown deden ze dat niet. Pas toen toetsenist Sam Coomes de gitaar ter hand nam kreeg het optreden enige glans. Helaas deed de voormalige begeleidingsband van Elliott Smith toen al een nummer of zes zijn naam eer aan.

Misschien was het beter geweest om meteen met The Thermals te beginnen. Want twee noten van ‘Remember Today’ maakten het hele voorprogramma overbodig. Waar Quasi er geen moment in slaagde het publiek enthousiast te krijgen, maakte de hoofdact vanaf het begin indruk. De gruizige popliedjes, in de stijl van Guided By Voices, volgden elkaar in rap tempo op.

Het trio werkte hun twee albums bijna volledig af. Van het felle doorbraaknummer ‘No Culture Icons’ tot het nèt geen 1 minuut durende ‘Top of the World’. Zelfs ‘Everything Thermals’ van de debuut-EP kwam langs. Daardoor was er jammer genoeg weinig ruimte over voor nieuw materiaal. The Thermals speelden slechts twee niet eerder uitgebrachte nummers. Opvallend was de eerste ‘ballad’ in het repertoire van de indierockers. Voor een band die regelmatig als samenhangend danwel monotoon wordt omschreven, is dat een hele ontwikkeling. Het spelen met de rem erop ging ze niet eens zo slecht af.

Maar de echte kracht van het drietal ligt nog steeds bij de pakkende rocksongs die ze normaal gesproken maken. Drummer Jordan Hudson en bassiste Kathy Foster wisten constant een vlekkeloos ritme neer te zetten. Tijdens een door een prominent baslijntje gedreven nummer als ‘How We Know’ hoefde gitarist Hutch Harris zich niet eens in te spannen om het strak neer zetten. Gelukkig deed hij dat toch wel. Tot aan het vinnige slotnummer ‘I Know The Pattern’ bleef hij energiek op zijn snaren rammen. Met dat nummer gaven ze een sterk einde aan een dito optreden.

http://www.kindamuzik.net/live/the-thermals/the-thermals-quasi/8992/
Meer The Thermals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-thermals