• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Strokes

Een nieuw, spannend klinkend hoofdstuk is aangebroken voor The Strokes.
06 december 2005, Melkweg, Amsterdam (NL)

Tekst: Alexis Vos

Publicatiedatum: 09 december 2005

Geheimen zijn in het internettijdperk moeilijker te bewaren dan ooit. Je post een berichtje op een vage site en binnen luttele minuten is de halve wereld op de hoogte - mocht er interessant nieuws instaan. Dat The Strokes voor een geheime show naar Amsterdam zouden komen als onderdeel van een promotietournee is natuurlijk uitermate interessant, en het vuurtje verspreidde zich dan ook snel. De vele fans struinden elke dag sites af om te weten te komen waar en wanneer het optreden plaats zou vinden. Vrijdag kwam dan het verlossende woord dat de vijf New Yorkers de kleine zaal van de Melkweg aan zouden doen. Aan het loket van de Amsterdamse zaal werden zondag klokslag twee uur driehonderd kaarten verkocht waar mensen al om zeven uur ’s ochtends voor in de rij stonden. Bij nader inzien een kleine opgave voor het spektakel dat geboden werd.

De meer dan een uur durende show bestond namelijk niet alleen uit de acht aangekondigde nieuwe nummers van het in januari te verschijnen derde album First Impressions of Earth. The Strokes presenteerden een volwaardige setlist met de nodige aandacht voor oud materiaal. Materiaal waar nu al met de nodige melancholie naar wordt gekeken. Plots waren The Strokes er in september 2001 en zetten de wereld enkele weken na de elfde dag van die maand opnieuw in vuur met elf liedjes van ongeëvenaarde klasse. De garagerock-hype was een feit en debuutplaat Is This It? mag nu al de boeken ingaan als het beste album van dit decennium. Dat zo’n monument geen bevredigingswaardige opvolger kan krijgen is logisch. Opvolger Room on Fire viel dan ook wat tegen, zoals ook de nieuwe songs dat leken te doen. Leken ja, want het is maar de vraag of de vergelijking met het uiterst catchy gebrachte retrogeluid nog gemaakt mag worden.

De basisprincipes van het vijftal zijn hetzelfde gebleven: staccato gitaarwerk van de androgyne Nick Valensi en krullenbol Albert Hammond Jr., melodieuze baslijnen bespeeld door houtenklaas Nikolai Fraiture, het creatieve drumwerk van de goedlachse Fabrizio Moretti en de zeurderige stem van de lanconieke voorman Julian Casablancas. Ook de stoïcijns podiumpresentatie was er nog maar de muziek is slepender en zuigender geworden. Het avontuurlijke gitaarspel en de prog-ritmes, zoals op het ronkende ‘Heart in a Cage’, nemen je langzaam mee naar duistere en zware momenten waar de tienerfans op de eerste rij niet bestand tegen waren. Maar het is een kwestie van tijd voordat hun zakgeld valt. De in oktober al gelekte single ‘Juicebox’ bleek immers ook een tijdbom te zijn die in de Melkweg tot ontploffing kwam. Het rondom een ‘bluesbrothers'-riff opgebouwde messcherpe nummer werd luidkeels meegezongen door monden die even daarvoor voor het eerst opengingen bij ‘Barely Legal’. Vakkundig werd het nieuwe materiaal tussen de bekende meezingers geplaatst zodat het concert als een wervelwind voorbij trok. De immer strak spelende band spoot een dosis energie van het podium waardoor er vanzelf crowdsurfers verschenen tot ergernis van de security.

De spannende opwinding rondom The Strokes mag tanende zijn nu ze tot het establishment van de popwereld behoren, maar de miljonairszonen hebben geen enkele behoefte om dit tij te keren. Niemand hoeft op een herhalingact te rekenen, ook niet wanneer dat minder bijval van pers en publiek oplevert. De eerste impressie van het nieuwe, niet leren, jasje leert ons echter dat dat wel mee zal vallen. Van The Strokes zijn we voorlopig nog niet af.

De fotos zijn van het Strokes concert 29 november @ ULU London.

http://www.kindamuzik.net/live/the-strokes/the-strokes-11410/11410/
Meer The Strokes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-strokes