• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Spirit That Guides Us / Face Tomorrow

Emo-monsters moeten nog even wennen
09 oktober 2004, Groene Engel, Oss (NL)

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 18 oktober 2004

Face Tomorrow ging voortvarend van start. Nieuw bloed (in de vorm van bassist Tijs Hop) en een nagelnieuw album (The Closer You Get) bleek de gretigheid van het Rotterdamse vijftal aanvankelijk te hebben aangewakkerd. 'My World within' ging er prima in bij een publiek dat de band al voor het een noot had gespeeld reeds in de armen had gesloten. Want Face Tomorrow is immer sympathiek.

De podiumpresentatie is even doordacht als gemeend en de gitaren en microfoonstandaards vliegen werkelijk in het rond. Helaas blijken slechts enkele songs een grote meerwaarde te bezitten. Face Tomorrow is weliswaar toegankelijker geworden (de single 'Sign up' doet de cynicus in mij bij vlagen kokhalzen), de band staat live andermaal haar mannetje. Hoewel het gaandeweg steeds langer lijkt te duren eer de mannen hun gitaren gestemd hebben, hetgeen veel uit de vaart van het optreden haalt. Maar de dip in het tweede gedeelte van de set wordt ruimschoots goed gemaakt met het 'hitje' van de vorige plaat, 'Worth the Wait'. Vanaf dan is het weer vuurwerk van de bovenste plank met in de hoofdrol zanger Jelle en gitarist Marc. Face Tomorrow wil hun nieuwe materiaal graag laten horen maar is vanavond niet zo gretig en autoritair als het kan zijn. Hopelijk laten de jonge honden zich niet temmen door routine want dat zou moordend zijn voor een band als deze.

Een kreet van vreugde gaat er door het publiek als blijkt dat The Spirit That Guides Us (foto) in de enige originele bezetting het podium zal betreden. Het collectief verzet namelijk nogal wat muzikaal werk en al die agenda's kunnen niet altijd op elkaar afgestemd worden. Maar vandaag geen invallers, vrienden of onbekenden, de 'echte' Spirit That Guides Us staat voor ons; de bezetting die ook de cd's opnam.

De impact van de openingstonen wordt vrijwel meteen om zeep geholpen door de slechte geluidsmix van vooral de twee zangers. De nieuwe nummers gaan erin als zoete koek maar het zevental heeft zichtbaar moeite om haar vorm te vinden. Niet vreemd als je bedenkt dat dit het eerste optreden van de nieuwe tour is en dat de bassist slechts twee uur eerder vanuit New York werd ingevlogen. Uiteindelijk komt het met de nummers nog wel goed, vanwege een afgewogen mix tussen oud en nieuw, met de nadruk op het nagelnieuwe North & South.

Maar feit blijft dat het optreden (mede door de chaotische podiumpresentatie) pas goed te volgen bleek als je het plaatwerk kende. The Spirit That Guides Us leek afstandelijker dan tijdens de vorige tour dus laten we het er maar op houden dat de band er nog een beetje in moest komen. Knallen doet het emo-monster evenwel, al hadden wij verwacht dat ze met kop en schouders boven Face Tomorrow uit zouden steken. Maar die groeien er gaandeweg de tour ongetwijfeld nog wel bij.

http://www.kindamuzik.net/live/the-spirit-that-guides-us/the-spirit-that-guides-us-face-tomorrow/7563/
Meer The Spirit That Guides Us op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-spirit-that-guides-us