• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Low Anthem / Brown Bird

Folk met mobiele telefoons.
02 februari 2010, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Emil Peeters

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 03 februari 2010

Na een eerdere rondgang langs wat kleinere zalen in Nederland staat het hippe folkrocktrio The Low Anthem vanavond als hoofdprogramma in de grote zaal van Paradiso. Alle buzz rondom de groep deed vooraf verwachten dat de zaal, net als de Ancienne Belgique in Brussel een paar dagen eerder, wel vol zou lopen, maar op deze regenachtige dinsdagavond zijn er niet meer dan een paar honderd mensen die de moeite hebben genomen naar de voormalige kerk aan de Weteringschans te komen.

Zij zien allereerst het folktrio Brown Bird, dat zich in een opstelling van viool, slidegitaar en drums/zang heel aardig kwijt van zijn taak als opwarmer. Wanneer vervolgens The Low Anthem op het podium verschijnt, is meteen duidelijk dat er aan het traditionele beeld van de folkband nog wel wat eigentijdsheid toe te voegen is.

The Low Anthem is voor de tournee aangevuld met Mat Davidson, die zich vooral achter het pomporgel verschuilt, hoewel hij, net als de rest, geregeld van instrument wisselt. Daar zijn behalve elektrische en akoestische gitaar, contra- en elektrische bas en drums ook minder gebruikelijke instrumenten onder als het harmonium, op enig moment zelfs een tweetal klarinetten en de inmiddels befaamde crotales, een set van met een strijkstok aangestreken schalen. Het zoemt heerlijk.

Uiteraard begint de band met het openingsnummer van de tweede cd: 'Charlie Darwin'. Het klinkt breekbaar en rammelend; Ben Knox Millers stem is nog net niet zo naar de klote als die van Tom Waits, maar dat is slechts een kwestie van tijd. Een enkel nummer van de eerste cd What the Crow Brings komt voorbij, alsook een paar covers/traditionals, waarvan 'Moonshiner' en het samen met Brown Bird rondom één microfoon gezongen 'Evangeline' wel de bekendste zijn.

Een mooi moment volgt wanneer Miller het publiek vraagt ieders buurman te bellen en de telefoons op de speaker te zetten. Het resultaat is een spookachtige feedback die wonderwel goed past bij de sfeer van dit concert: gewijd, maar niet heilig; rammelend, maar niet onkundig.

Een enkele keer heeft ook de band zelf genoeg van al dat verstilde en wordt er gerockt. Niet zoals Guided by Voices rocken kon - daar is het volume niet op aangepast en zijn ook zowel Miller als Jeff Prystowsky te beperkte drummers - maar de beminnelijke Jocie Adams kan schreeuwen als een viswijf en op dat moment klinkt er toch even een heel ander anthem.

http://www.kindamuzik.net/live/the-low-anthem/the-low-anthem-brown-bird/19761/
Meer The Low Anthem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-low-anthem