• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Love Substitutes / Ow

Een onderhoudende avond, dat wel.
25 maart 2005, De Kreun, Bissegem (B)

Tekst: Brecht Durnez

Publicatiedatum: 04 april 2005

Had het mooie weer ermee te maken? Of sprak de line-up toch niet zo tot verbeelding? In ieder geval was de opkomst maar magertjes, vrijdagavond in De Kreun. Nochtans doet de gedachte aan Craig Ward, Rudy Trouvé en Mauro Pawlowksi op één podium bij menig muziekliefhebber het hart sneller slaan. Beide bands trokken zich er, gelukkig, niks van aan.

Ow, dat de avond mocht openen, werd eind 2001 opgericht en bestaat uit onder meer Chris Wauters en Thomas Noppe van het gesplitte Zen Torpedo. De band bracht instrumentale muziek – denk Mogwai en Mono - die van zacht en dromerig tot hard en triest ging. Helaas werd teveel uit hetzelfde vaatje getapt en leek het of enkel frontman Thomas Noppe gemotiveerd stond te spelen. Maar toch, zeker geen slecht optreden van een band met toekomst.

Daarna was het aan de all-star groep The Love Subsitutes (want zo kunnen we een band, bestaande uit drie dEUS-gitaristen wel noemen) om zijn ding doen. De bandleden, vooral Craig Ward en Mauro Pawlowski, die we dit keer terugvonden achter de drums, leken serieus beschonken. Of dat een slechte zaak was voor de kwaliteit van het optreden valt te betwijfelen. Improvisatie en chaos waren ons beloofd; improvisatie en chaos kregen we. Rudy Trouvé bespeelde zijn gitaar zowel met plectrum, als met zijn vingers, als met zijn tanden, als met een trompet. (ja, u leest het goed, een trompet!) De dosis improvisatie kwam er zelfs in overvloed toen Craig Ward een snaar brak en Trouvé, Bert Lenaerts (bas) en Mauro een uitgebreide jamsessie hielden. Bij momenten rockten The Love Substitutes er ook stevig op los, waarbij vooral de oerharde versie van ‘Meet The Love Substitutes’ opviel, met een schreeuwende, bijna uitzinnige Mauro op zang.

Maar toch… Net iets te vaak ontbrak elke samenhang in de muziek. Craig Ward en Rudy Trouvé leken bij tijd en wijle compleet verschillende nummers door elkaar heen te spelen, als we dat soort improviserend getokkel al nummers kunnen noemen. Eveneens bleek Mauro een niet zo begenadigd drummer te zijn, al blijft het natuurlijk wel altijd een plezier om hem aan het werk te zien. Schoenmaker, blijf bij je leest! Iets te vaak ontbrak het ook aan genialiteit in de muziek, die Mauro, Craig Ward en Rudy Trouvé wel vaak in hun andere bands kunnen brengen. Kortom, je twijfelde of je nu een optreden zag van een bende improviserende zatlappen of van geniale artiesten.

Maar was dit niet net de bedoeling van The Love Substitutes? Een album opgenomen in anderhalve dag, een set voor de helft bestaande uit improvisatie. Muzikaal hoogstaand? Nee, maar grappig en onderhoudend was het zeker wel.

http://www.kindamuzik.net/live/the-love-substitutes/the-love-substitutes-ow/9038/
Meer The Love Substitutes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-love-substitutes