• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Fratellis/About

Het zal nog wel even duren voordat The Fratellis de festivalweides overnemen.
29 januari 2007, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Rob van Leeuwen

Beeld: Martijn Booij

Publicatiedatum: 30 januari 2007

Daar zijn ze dan eindelijk: The Fratellis. Het herkenbare refrein van superhit ‘Chelsea Dagger’ is wekenlang geoefend en bij de bar wordt alvast bier gehaald om de stembanden te smeren. Kortom, het publiek is er klaar voor. De vraag is alleen: zijn The Fratellis dat ook?

Voordat het gespannen publiek een antwoord krijgt op deze vraag, warmt het Nederlandse About de zaal op. De meeste aanwezigen kijken gelaten naar het op het podium rondspringende duo, terwijl de beats in vol tempo blijven doorstuiteren. Een bezoeker merkt fijntjes op: “Vreemd is dat, dit soort acts kunnen alleen uit Belgie komen.”

De al wekenlang uitverkochte Melkweg leeft pas op als The Fratellis met hun optreden beginnen. Erg feestelijk zien ze er niet uit in hun weinig originele zwarte shirts. Eigenlijk ogen ze behoorlijk kleurloos. Ze gedragen zich ook kleurloos, interactie met het publiek blijft grotendeels achterwege en omschrijvingen als ‘showmannen’ of ‘podiumdieren’ zijn hier absoluut niet op hun plaats. The Fratellis lijken drie saaie gozers die toevallig een paar leuke liedjes hebben geschreven, maar eigenlijk liever op kantoor rondhangen.

Overtuigen doen The Fratellis dan ook nauwelijks. De uitvoering van de songs is degelijk, soms zelfs prima, maar tegelijkertijd behoorlijk vlak. De stem van zanger/gitarist Jon Fratelli heeft te weinig kleur en zijn gitaarspel is te lomp, waardoor de (toch al weinig fijnzinnige) songs hun kracht verliezen.

Het opzwepende karakter van de liedjes gaat hierdoor grotendeels verloren, maar het publiek hoor je niet klagen. Voorin de zaal springen enkele fans wild in het rond en ook op andere plaatsen kijken toeschouwers met een glimlach naar het podium. Er valt echter weinig te lachen. Het optreden van The Fratellis levert niet het verwachte knalfeestje, maar is eerder een kleine teleurstelling.

Pas tijdens de akoestische toegift en als het overbekende ‘Chelsea Dagger’ wordt ingezet, laten The Fratellis een goede indruk achter. Dat dit vooral komt door het publiek, dat bij laatsgenoemd nummer het gezellige koortje voor haar rekening neemt, is tekenend. De pijnlijke conclusie is dat The Fratellis nog lang niet klaar zijn voor het grotere werk. Er moet heel wat veranderen, willen deze drie nepbroertjes uit Glasgow komende zomer de festivalweides veroveren.

http://www.kindamuzik.net/live/the-fratellis/the-fratellis-about/14798/
Meer The Fratellis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-fratellis