• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The End / Fear before the March of Flames / Heavy Heavy Low Low

The End staat als een huis en sloopt als een explosie.
19 augustus 2007, Doornroosje, Nijmegen

Tekst: Ruud van Esch

Beeld: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 23 augustus 2007

Als de Beastie Boys ooit met een vacature kampen, dan kunnen ze bij Heavy Heavy Low Low aankloppen voor een vervanger. Hun gitarist gaat bij een sollicitatie hoge ogen gooien met z’n aapachtige bewegingen, jaren tachtig petje en proud to be a nerd voorkomen. Bij Porky’s Pikante Pretpark zouden ze er nog jaloers van worden.

Heavy Heavy Low Low is het muzikale equivalent van een vreemde snuiter met dito buien. Zwalkend tussen noise, rock, hardcore en een aantal aanverwante stijlen voldoet geen enkel nummer aan een verwachtingspatroon. De band slaat een pad in om dat na enkele maten via de berm te verlaten naar het volgende. Het levert aardige momenten en een afwisselend optreden op, maar coherent is anders.

Zwalkbewegingen zijn ook Fear before the March of Flames niet vreemd. Al is de frequentie een stuk lager. Ondanks het weinig inspirerende stemgeluid van de zanger begint het optreden veelbelovend. Als de band al te lang gespeeld heeft voor een voorprogramma murmelt de zanger dat ze nog zeven nummers te gaan hebben, en wordt een eindsprint getrokken die voor elk wat wils lijkt te willen bieden. Beats uit een sequencer, van Linkin Park geleende hooks en At The Drive-In karaoke. Niets gaat Fear before the March of Flames te ver. De muzikale identiteitscrisis is een feit.

The End [foto's] is tot op zekere hoogte ook van een identiteitscrisis te betichten, maar heeft daar in ieder geval nog een nieuw album voor aangegrepen. De stap tussen Whitin Dividia en Elementary is even groot als geslaagd.

De band lost de hoogst gespannen verwachting snel in. Aaron Wolf laat tijdens ‘Dangerous’ al horen dat zijn nieuw verworven zangtalent niet uit een effectenbak in de studio komt. Zingen kan hij net zo goed als schreeuwen. Om zijn hoge suikerspiegel bot te vieren, bestrijkt de kleine verschijning het complete podium. Afwisselend gewapend met een microfoon, drumstokken en een floortom, megafoon of keyboard.

Op de flanken staan twee gitaristen hun snaren te teisteren alsof hun leven ervan afhangt, een slungelige bassist slingert onderwijl zijn instrument alle kanten op. The Ends dynamische verschijning doet niet onder voor zijn trommelvlies teisterende muziek. ‘The Never Ever Aftermath’ is een subliem rustpunt in een set die helaas de dertig minuten maar amper passeert.

http://www.kindamuzik.net/live/the-end/the-end-fear-before-the-march-of-flames-heavy-heavy-low-low/15866/
Meer The End op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-end