• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

the Arcade Fire / Final Fantasy

Groot! Groots!! Grootst!!!
15 mei 2005, Koninklijk Circus, Brussel (BE)

Tekst: Brecht Durnez

Beeld: Victoria Jacob

Publicatiedatum: 19 mei 2005

“The Arcade Fire komt naar België. Vertel het voort, The Arcade Fire komt naar België. Dat moet iedereen zien!” Zelden een groep gezien die zo’n hype kon creëren. Nog voor de eigenlijke Europese release, was hun debuutalbum Funeral zelfs al album van het jaar 2004 op deze site en toen het in februari van dit jaar eindelijk ook op ons continent uitkwam, was er nog nauwelijks houden aan. Oplettende journalisten als we zijn, waren we in maart ook al eens een kijkje gaan nemen in Amsterdam tijdens hun eerste, korte Europese tournee om hun uitstekende live-reputatie te keuren. Het werd een avond die onze verwachtingen voor deze eerste Belgische passage nog verhoogd heeft. De slotdag van Les Nuits Botanique had alles om een legendarische avond te worden.

Opener was Final Fantasy, het eenmansproject van The Arcade Fire-violist Owen Pallett. De sympathieke, maar bijzonder nerveuze Pallett bracht leuke liedjes met enkel zijn stem, zijn sampler, zijn viool en zijn humor als instrumenten (en een drummer voor het laatste nummer). Vooral in het oog (of oor) springend was zijn heel geslaagde cover van 'Peach, Plum, Pear' van Joanna Newson. Na een half uurtje kreeg hij een heel warm, dankbaar en oververdiend applaus dat hij duidelijk niet had verwacht. Zijn debuutalbum wordt in juni verwacht. Te onthouden!

Daarna was het de beurt aan The Arcade Fire. Tja, wat valt er eigenlijk nog over te zeggen wat nog niet gezegd is? Ze worden zo ongeveer met de hele muziekgeschiedenis vergeleken, hun album wordt de hemel in geprezen en hun optredens nog hoger. En terecht, zo bleek nog maar eens. De eerste helft van opener ‘Laïka’ was nodig om de klank goed afgesteld te krijgen, maar daarna kregen we één van die concerten waarvan je later vertelt aan je kleinkinderen dat jij erbij was toen die dag. Hun volledige debuutalbum passeerde de revue, aangevuld met enkele nummers uit hun eerste e.p. (onder andere het wondermooie ‘No Cars Go’) en het niet uitgebrachte ‘Cars & Telephones’. Daarenboven werd die fantastische muziek gebracht met zo’n passie, zo’n energie en zo’n overgave dat we hier terecht van een hele grote band mogen gewagen. De engelenstem van Régine Chassagne, de fragiele stem van Win Butler, het voortdurend met drumstokken slaan op monitoren, boxen, een cimbaal, een helm of zelfs elkaar, het veelvuldig wisselen van instrument, het harmonieuze viool –en accordeonspel, het droeg allemaal bij tot het totaalspektakel. Toen Win Butler zich ook nog met gitaar in de hand in het publiek liet vallen, ging het publiek helemaal in extase en na een prachtig, afsluitend ‘In the Backseat’ ging de volledige groep zowaar doorheen het publiek naar de uitgang.

Wat achterbleef was een compleet met verstomming geslagen publiek. Was dit nu echt zo goed? Absoluut! En zelfs nog beter! We kunnen maar hopen dat deze band niet kapotgaat aan alle media-aandacht en dat we nog vele jaren van The Arcade Fire kunnen genieten. Voorlopig staat de vijftiende mei 2005 in het Koninklijk Circus in ieder geval in ons geheugen gegrift. The Arcade Fire, fan-tas-tisch!

Foto's uit het KindaMuzik Archief.

http://www.kindamuzik.net/live/the-arcade-fire/the-arcade-fire-final-fantasy/9569/
Meer Arcade Fire op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-arcade-fire