• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

SXSW: Duffy is perfect

Duffy is perfect, Alamo Race Track stelt teleur en Lightspeed Champion speelt in achtertuin.
15 maart 2008, Austin, Texas

Tekst: Maurice Dielemans en Jelle Schuilenburg

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 17 maart 2008

Iedere ruimte doet tijdens SXSW dienst als podium. Zo ook de achtertuin van de French Legation, een villa waar de vertegenwoordiger van Frankrijk woonde in de tijd dat Texas nog een republiek was. Hier spelen 's middags een stuk of tien bands, waaronder grootheden als J. Mascis (Dinosaur Jr.) en Thurston Moore (Sonic Youth) en beloftes als Noah and The Whale en Laura Marling. Ook het Britse Lightspeed Champion is van de partij en geeft een akoestisch optreden. Het publiek ontvangt hun vrolijk kabbelende indiepop, die goed in elkaar zit, met veel enthousiasme. Sons and Daughters maakt met matige uitgevoerde en totaal misplaatste garagerock abrupt een eind aan de reeks van rustige concerten. Jammer want het was zo'n relaxed feest.

Countryzangeres Tift Merritt voelt zich in The Parish als een vis in het water. In een genre waar grijze mannen nog altijd de dienst uitmaken, blinkt de blonde schone uit in verfrissende americana. De muziek zit goed in elkaar, vooral de orgeltjes werken aanstekelijk. Iets minder volk komt af op de kabbelende jazzcountry van Melissa McClelland and the White Falcon uit Canada. Meer interessante americana uit Canada biedt de aansluitende showcase van het label Six Shooter.

Wie zijn roots nog een tikkeltje ruiger wil horen, kan vanavond terecht in Red Eyed Fly, waar een feestje van label Bloodshot aan de gang is. Singer-songwriter Justin Townes Earle, de zoon van Steve, is een van de aanwezigen. De nadruk ligt echter op bands die de jaren zestig laten herleven, zoals The Deadstring Brothers en het jonge Ha Ha Tonka. Die groep covert 'Black Betty' van Ram Jam en maakt daarmee veel vrienden.

Alles, maar dan ook alles klopt aan het concert van Duffy [foto boven]. De stem van de schone dame uit Wales is loepzuiver en soepel, haar dansbewegingen lopen synchroon aan de muziek en de zes man sterke band voert de ingestudeerde arrangementen perfect uit. De liedjes van haar cd Rockferry zijn divers, van rauwe soul via suikerzoete ballades naar uptemponummers . Na het zien van dit concert is er geen twijfel meer óf Duffy een grote gaat worden, maar wannéér zij een zaal als Ahoy uitverkoopt.

Jonge en oude hippies vermaken zich prima bij lokale legende Roky Erickson [foto links], die zijn door horrorfilms geïnspireerde psychedelische rock maakte in reactie op de destijds softere westkustmuziek. Anno 2008 behoort Erickson tot de canon van de popmuziek en zingen zelfs moeders en kinderen met zijn muziek mee. Zodoende verandert Roky barbecueplek Stubb's in een heel gezellig tuinfeestje.

Met tien bands, waaronder Junkie XL, Hospital Bombers, Do-the-Undo en Adept, is de Nederlandse afvaardiging op SXSW groter dan ooit. Opvallend is het wel dat bands als Alamo Race Track, Joep Pelt en C-mon and Kypski voorgaande jaren ook al op het programma stonden, terwijl een eigenzinnigere act als bijvoorbeeld Harry Merry op het laatste moment thuis moest blijven. Dit is jammer als blijkt dat niet alle gevestigde groepen goed uit de verf komen. Zo stelt Alamo Race Track teleur op de afsluitende avond. Hun optreden in de Habana Annex voor een halfleeg zaaltje, met voornamelijk mensen uit de Nederlandse muziekscene, klinkt behoorlijk mat en weinig geïnspireerd.

Hoe anders is dat eerder op de avond bij Joep Pelt [foto rechts]. De Amsterdamse zanger en gitarist geeft samen met zanger en gitarist Lobi Traore uit Senegal, een bassist en drummer een goede show weg. Het kwartet mixt westerse popstijlen als rock, blues, funk en rock, met West-Afrikaanse tot een dampend geheel waarop stilstaan onmogelijk blijft.

http://www.kindamuzik.net/live/sxsw-festival/sxsw-duffy-is-perfect/16713/
Meer SXSW Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sxsw-festival