• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

SXSW 2011

Nieuwe ontdekkingen en oude bekenden.
16 maart 2011, Austin, Texas

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 23 maart 2011

Als de filmfreaks en whizzkids de koffers hebben gepakt, komen de muziekliefhebbers als vleermuizen onder de Congress Avenue Bridge tevoorschijn. Ook dit jaar spelen weer duizenden artiesten op South by Southwest (SXSW). Dit jaar is het grootste showcasefestival ter wereld nog veel drukker dan anders. Het gratis optreden van The Strokes zorgt zelfs voor complete verkeerschaos in de kleine hoofdstad van Texas. Ook 6th Street, de bekende muziekstraat, is van 's middags tot diep in de nacht als vanouds een gekkenhuis.

Werkelijk overal is muziek. De pizzeria op South Congress organiseert optredens als Music by the Slice. Onder de naam Mouth by Mouthwest is ook de wachtkamer van een tandarts omgeturnd tot poppodium. Zo geeft Alejandro Escovedo een hartverwarmend optreden als de zon langzaam ondergaat. Bij Twin Shadow danst men tussen de kerkbanken, terwijl in de hete middagzon tuinstoeltjes zijn uitgeklapt voor Wanda Jackson, John Grant en Midlake en Kimya Dawson, om maar een paar hoogtepunten van de day parties te noemen. 's Avonds gaat het onder meer verder met countrykoningin Emmylou Harris, die haar hele nieuwe plaat in een intieme bluestent speelt, Charles Bradley die heel toepasselijk 'Why Is it So Hard to Make it in America?' zingt, en Vetiver, nog steeds één van de allerbeste livebands. KindaMuzik licht enkele nieuwe ontdekkingen van SXSW 2011 toe.

Bobby is de naam van een Amerikaanse band. Een van de leden is zangeres Molly Sarle van damesgroep Mountain Man, die vorig jaar veel indruk maakte op SXSW. Het titelloze debuut van Bobby verschijnt pas ergens halverwege dit jaar. Live klinkt dit collectief veelbelovend. Sterke vocalen herinneren aan Sinéad O'Connor in haar goede periode. Psychedelische klanken lopen uiteen van reggae tot hypnotiserende jamrock en zorgen voor een haast spirituele ervaring, zowel in de kerk als op de gezellige party van BrooklynVegan.

The Head and the Heart [foto boven] staat momenteel in het voorprogramma van The Low Anthem, maar in Austin is het vrolijke en populaire gezelschap al een paar stappen verder in hun carrière. Heel Antone's is in de ban van de vrolijke mix van folk en pop. Soms moet je aan The Polyphonic Spree denken. De songs van The Head and the Heart zijn echter stukken beter. Moet haast wel de nieuwe sensatie van 2011 worden.

Een ontdekking is een bandje als The Vaccines amper nog te noemen. De jongens zijn al een flinke hype en in Club Deville is dan ook de hele muziekpers uitgerukt, zoals dat vorig jaar ook het geval was bij bands als onder meer Surfer Blood en Here We Go Magic. Een optreden als dit zou alleen nog maar kunnen tegenvallen, tenzij de band in kwestie kiest voor een set in sneltempo en zonder poespas. The Vaccines doen dit. Dat na twintig minuten de koek op is, geeft niet eens. Het optreden is een heftige ontploffing, waarbij namen als The Undertones en The Ramones neerdalen. Eerlijk is eerlijk: The Vaccines maken hun belofte waar.

Canada is goed vertegenwoordigd op SXSW met de beste barbecue en onder andere Ron Sexsmith, Oh Susanna, Adam Cohen en Frazey Ford. Laatstgenoemde kennen we natuurlijk van The Be Good Tanyas en meer nog van het voortreffelijke solodebuut Obadiah uit 2010. Goed nieuws: de countryzangeres staat binnenkort met een koffer vol oerdegelijke liedjes op de stoep van het Utrechtse americanafestival Blue Highways. Als je om ingetogen en zwoele countrymuziek geeft, moet je zeker gaan kijken. Hopelijk neemt Ford ook de miniband mee waarmee ze in The Ale House op SXSW een heerlijk relaxt optreden geeft.

Op de achttiende verdieping van het Hilton is het genieten van de skyline van Austin. De vriendelijke mensen van True South: Mississippi Music Showcase delen gratis mondharmonica's en T-shirts uit. Aandoenlijk om de in 1915 geboren blueszanger David 'Honeyboy' Edwards in het publiek te zien zitten. Hij zit in een rolstoel. Wat een beeldschone vrouw als Shannon McNally [foto rechts] tussen oude bluesmannen als Bobby Rush doet, is niet helemaal duidelijk. Hoewel ze nu in Mississippi woont, komt ze oorspronkelijk uit New Orleans. Verder maakt ze aanstekelijke en soulvolle country zonder al te gelikt te klinken. Ryan Adams houdt haar ook in de smiezen.

Als meer mensen zouden weten dat Carl Broemel [foto links] in My Morning Jacket zit, zou het misschien iets drukker zijn in St. David's Bethell Hall. In de kerk waar Broemer jarenlang in het kinderkoor zong, speelt hij nu werk van zijn soloalbum en de cover 'Lollipop' van de Chordettes uit 1958, waarbij hij zijn eigen vocalen opneemt en afspeelt. In een aantal nummers krijgt hij versterking van pianoman Bo Koster en bassist Tom Blankenship. Broemel laat horen dat hij een veelzijdig muzikant is. Ook de intensiteit en creativiteit die je bij My Morning Jacket ziet, hoor je meteen terug.

Pitchfork houdt een drukbezochte showcase in de kerk. Als James Blake optreedt, is het huis van God echt veel te klein. Mensen zitten rond het altaar alsof de paus zijn kerstboodschap uitspreekt. De nieuwsgierigheid is goed te verklaren. Het titelloze debuut van de jongeman is een uiterst minimalistisch meesterwerk, waarbij zang en elektronica als het ware een potje schaak op topniveau spelen. Waar kan je dat anders live brengen dan in een kerk? De bewegingsloze Blake blijkt live nog een beter zanger dan op plaat. Singer-songwritermuziek met stiltes werkt goed in de kerk op SXSW. De vraag is of dit op Motel Mozaïque ook zo goed gaat.

Foto The Head and the Heart door Jason Tang (cc), Foto Shannon McNally door Angie Garrett (cc)

http://www.kindamuzik.net/live/sxsw-festival/sxsw-2011/21366/
Meer SXSW Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sxsw-festival