• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sufjan Stevens

Come on Feel the Illinoise: met veel plezier!
25 oktober 2005, AB, Brussel (B)

Tekst: Geertje Cools

Beeld: Kenn Verstraeten

Publicatiedatum: 31 oktober 2005

Ik herinner het me nog goed: wanneer ik me als kind verveelde hing ik uren boven de kaarten in de atlas. Vooral de vijftig staten van de Verenigde Staten fascineerden me mateloos. Ze deden me denken aan de geschiedenis van de Nieuwe Wereld, de platen van mijn broer en al die plekken mij enkel bekend uit Amerikaanse films. De namen van staten en steden spraken enorm tot mijn verbeelding.
Gelukkig ben ik niet alleen. Ook singer-songwriter Sufjan Stevens heeft iets met de staten en steden van zijn geboorteland. Zijn plan is aan elke staat een album te wijden. In Greetings from Michigan, the Great Lake State kwam zijn geboortestaat aan de beurt, nu is er het fantastische Come on Feel the Illinoise, de plaat die hij voorstelt tijdens een korte Europese tournee.

Met tromgeroffel en cheerleaders worden Sufjan Stevens en zijn Illinoisemakers aangekondigd in een uitverkochte AB. De uitbundige bende draagt T-shirts met de ‘I’ van Illinois en leidt de muzikale reis in met het vrolijke ‘It’s Part of the Act, the 50 States, Pack up Your Bag, it’s Never Too Late’. We horen een banjo, een trompet, piano, xylofoon en veel samenzang en verheugen ons op de trip. In het begin primeert de show op de muziek en zien we een menselijke piramide, cheerleader-dansjes en grappige aankondigingen, maar met dit soort intermezzo’s brengen ze het publiek perfect in de Amerikaanse sfeer. Het heel eigen geluid dat de plaat kenmerkt is hartverwarmend en verliest live niets aan kracht.

Het korte ‘Prairie Fire That Wanders About’ vormt de overgang naar het meer serieuze deel van het concert. ‘Jacksonville’ wordt nog ingeleid door handgeklap, maar dan valt alles mooi in de plooi en staan eindelijk Stevens' gitaarspel en mooie stem centraal. Veel nummers gaan natuurlijk over plekken in Illinois, zo ook ‘Decatur’, home of the chicken mobile, maar er sluipt telkens eveneens een meer persoonlijk verhaal in de tekst. In Decatur legde Sufjan Stevens immers ooit een ruzie bij na een lange autorit. Het mooie ‘Casimir Pulaski Day’ gaat over een feestdag in Illinois gewijd aan generaal Pulaski, maar evenzeer over het afscheid van een vriend met kanker. Het publiek is gelukkig erg stil, want Sufjans muziek zit vol details, geluidjes en stemmen.

Een even tragisch als mooi nummer is ‘John Wayne Gacy Jr’, dat volkomen op zijn plaats is op dit moment in het concert. De instrumenten en Stevens’ stem zijn zo subtiel dat je er stil van wordt. Ook van in ‘The Predatory Wasp of the Palisades is out to Get Us’, een intiem nummer over een herinnering aan een kampeervakantie in zijn prille jeugd. Exuberantie en intimiteit wisselen mekaar perfect af.
De muzikanten van Stevens’ begeleidingsband verlaten één voor één het podium totdat hij alleen overblijft voor een cover van R.E.M.’s ‘The One I Love’. Ze keren terug voor enkele rustigere nummers; de gekte van het begin is duidelijk verdwenen. Sufjan merkt het zelf ook op: "About the songs of Illinois: you probably have noticed that that part of the concert ended a while ago." Het door hem solo op banjo gespeelde ‘Seven Swans’ vormt het intimistische einde van het concert.

In het uptempo bisnummer ‘The Man of Metropolis Steals Our Hearts’ worden weer alle registers opengetrokken. Na een laatste kort dansje met de hele groep is het echt gedaan.
Sufjan Stevens is een innemend singer-songwriter die zowel ontroert als entertaint, een echte verhalenverteller. De dubbele gelaagdheid van zijn nummers - de persoonlijke invalshoek gelinkt aan cultuurhistorische verwijzingen naar de staat Illinois - en de afwisseling van hij alleen op piano, gitaar of banjo met het volle geluid van de hele band verlenen extra diepgang aan zijn muziek, en aan dit fantastische concert.

http://www.kindamuzik.net/live/sufjan-stevens/sufjan-stevens-11009/11009/
Meer Sufjan Stevens op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sufjan-stevens