• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sufjan Stevens / D.M. Stith

Overrompelende apocalyptische extravagantie.
21 mei 2011, Muziekgebouw Frits Philips, Eindhoven

Tekst: Niels Steeghs

Beeld: Bart van den Hoogenhoff

Publicatiedatum: 22 mei 2011

Treft dat even: volgens een voorspelling van een Amerikaanse predikant is vandaag de Dag des Oordeels. Juist op deze dag ontvangt Sufjan Stevens ons in wat hij zelf zijn apocalyptische liefdeskoepel noemt. Zijn eigen verschijning laat hij voorafgaan door die van zijn kompaan en mede-bandlid D.M. Stith, die met een collectie pareltjes het publiek mag opwarmen. Helemaal alleen op een gigantisch podium. Zittend met een akoestische gitaar ondersteunt hij zichzelf met een looping station. De zaal is muisstil en uiterst respectvol. Dat blijkt ook uit het massale applaus wanneer Stith de bühne verlaat.

Al vooraf is duidelijk dat Sufjan Stevens iets heel bijzonders in petto heeft. Het podium staat vol met instrumenten, microfoons en attributen. De verwachtingen zijn hooggespannen. Last van die pressie heeft Stevens allerminst. Al bij de eerste paar nummers overrompelt hij de zaal totaal. Met een kleurrijke show vol fluorescerende pakken, vleugels op de rug en wervelende beelden op de achtergrond. Nummers als 'Too Much' en 'Age of Adz' van zijn laatste plaat blazen je totaal van je sokken af.

Wie verwacht had een doorsnede te krijgen van het bijzonder grillige oeuvre van de man uit Detroit komt enigszins bedrogen uit. Deze show draait vooral om de nummers van het experimentele The Age of Adz. Zoals Stevens het zelf zegt: zijn folksongs communiceren via woorden, maar dit soort nummers communiceert via beats. Zijn moderne materiaal worstelt met een obsessie voor het lichaam en de kosmos. De therapie hiervoor: helende lichaamsbeweging op beats.

De show doet het niet voor minder dan een prachtige en spectaculaire versie van mafheid. Met enorm veel bombast, maar tegelijk ook meer dan genoeg ruimte voor uitleg van de geniale grootmeester zelf. Zo houdt Stevens in de aanloop naar 'Get Real Get Right' een hele verhandeling over het fascinerende en apocalyptische werk van de schizofrene kunstenaar Royal Robertson, wiens werk ook de hoes van The Age of Adz siert. Die invloed laat zich deze avond rijkelijk gelden.

Af en toe is er ruimte voor een folky tussendoortje, maar de hoofdmoot vormen de uitbundige existentiële twisten. Vakkundig in hun context geplaatst door deze vakman. Aan deze magistrale en extravagante show klopt – op een haperende akoestische gitaar na – alles. Zeker als na een terecht minutenlang klaterend applaus deze tweeënhalf uur durende geniale trip afgesloten wordt met een jubelende versie van 'Chicago'.

http://www.kindamuzik.net/live/sufjan-stevens/sufjan-stevens-d-m-stith/21622/
Meer Sufjan Stevens op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sufjan-stevens