Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Knetterend hard was de muziek afgelopen vrijdag in Het Paard in Den Haag. Indie-rocker en voormalige frontman van The Dream Syndicate Steve Wynn speelde, vergezeld door zijn begeleidingsband The Miracle 3, de nummers van zijn eerder dit jaar verschenen album …Tick…Tick…Tick.
Slechts een veertigtal oude hippies, jonge ouderen of (anderszins) verdwaalden waren present in de toch al kleine zaal van Het Paard toen de band het podium betrad. Laat het professionaliteit of liefde voor muziek zijn: vanaf de eerste tot de laatste noot speelden Steve en zijn miraculeuze drietal alsof hun levens er vanaf hingen. Superstrakke rock met een goede dosis punk en duizelingwekkend psychedelisch gitaarwerk kregen wij in de vorm van tig decibellen op ons afgevuurd. Wij genoten met teugen en schreeuwden om meer.
En toch, het was eigenlijk vrij simpel: Steve Wynn speelde een catchy akkoordenschema, waarop gitarist Jason Victor een mooie riff bouwde. Drumster Linda Pitmon en bassist Eric van Loo voorzagen het melodische geheel van degelijke fundamenten. Op deze wijze vulde het viertal dan enkele minuten muziek, waarna de anarchie haar intrede deed. Steve en Jason namen de leiding over van de voortreffelijke drumster en creëerden kakofonische gitaarwerelden. Men denke aan Velvet Underground en Crazy Horse.
Af en toe werd het gitaargeweld verruild voor rustiger singer-songwriter werk en liet Steve horen een goed zanger te zijn. Deze momenten waren echter schaars. Voor Wynn zijn liedjes voornamelijk een excuus om op zijn elektrische metgezel te raggen en zo geschiedde.
http://www.kindamuzik.net/live/steve-wynn/steve-wynn-11398/11398/
Meer Steve Wynn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/steve-wynn
Deel dit artikel: