Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dag twee van State-X New Forms moet het stellen zonder een enorme publieksmagneet. De opkomst valt dan ook aanmerkelijk lager uit dan een dag eerder wanneer Aphex Twin midden in de nacht zijn opwachting maakt. Niet getreurd; er is nu meer ruimte in de verschillende zalen en het fileprobleem is als sneeuw voor de zon verdwenen.
Grabbelen
De Noorse klasbakken van Motorpsycho [foto links] malen niet om het voor hun doen korte bestek van een uur dat hen is toebedeeld. Avontuur ligt bij deze band vooral in de vraag wat ze te berde zullen brengen; de band kan namelijk nogal wat kanten op. Voor State-X New Forms grabbelt het trio in de noiserockbak. En passant spelen de heren leentjebuur bij de betere psychedelische rock, maar dan wel van de harde soort. Tijdens het afsluitende nummer dat een halfuur duurt en naar eigen zeggen splinternieuw is, gaat menig bezoeker op in een weldadige roes van gitaar, bas en drums op beukstand.
Kippenvel
Ook niet echt nieuw of bijzonder avontuurlijk is Michael Gira. De ex-voorman van Swans laat de trommelvliessplijtende decibellen tegenwoordig thuis en slaat zich gewapend met een prachtige sonore stem en slechts een akoestische gitaar door een vracht aan folknummers heen. Zijn werk is langzaam van tempo, verhalend van lyriek en lichtelijk melancholisch van toonzetting, waarmee de sympathieke grijsaard een ademloos publiek moeiteloos muisstil krijgt en van kippenvel voorziet.
Raak
De rode draad van de tweede State-X New Formsavond lijkt te liggen in emotionele treffers. Zo is het ook al prijsschieten bij Jesu [foto rechts]. Elke klap van drumbeest Ted Parsons (ooit bandmaatje van Gira) is raak. En hoe! Subtiel, jazzy en meedogenloos is zijn stiel en dat alles tegelijk, samengebald in pure energie en passie.
Tel daarbij op dat Napalm Deathvoorganger Justin Broadrick voor de verandering zingt en dat de band gedrieën zowel bij postmetal als postrock en shoegazer op de koffie gaat in de lange en melodieuze epistels en het pleit is beslecht: Jesu levert een auditieve trip van de bovenste plank. Als dit beestje een naam moet hebben, laat het dan 'volbloed blissmetal' zijn.
Dreunen
Hard, harder, hardst. En dan onontkomelijk. Het groot niet te vermijden droneorkest strijkt neer op State-X New Forms en alles, maar dan ook echt alles trilt. De bekers op de bar, de hekwerkjes rond het mengpaneel, je broekspijpen en de betonnen vloer. Misselijkmakend voor de een, een sonisch klisma voor de ander; zielenreinigend of darmspoelend naar eigen inzicht.
Over de volle lengte van een uur schudt Het Paard op zijn grondvesten. Diepe subbassen doen je ingewanden rammelen, je neusvleugels trillen en je kunt geen kant op; omgeven door een storm aan verzengend lawaai is erin opgaan en eraan toegeven de enige uitweg, als je niet gillend de zaal uitrent. Eén lange drone, gitaargeweld van de bovenste plank, geluid dat je aanraakt en je fysiek en mentaal door elkaar schudt; Sunn o))) [foto boven] beheerst dit kunstje op grootmeesterlijk niveau.
Afterparty
Wie na al die indrukwekkende emotionele klappen nog zin heeft in een feestje vervoegt zich bij Alice Rose [foto links]. Het café staat helaas te vol Sunn o)))-vluchtelingen om een glimp van haar show op te vangen. Bij Moving Ninja stuiteren tegelijkertijd broken beats over elkaar en fraaie onvervalste dubstep heen. Een spannende en dansbare cocktail vol verrassende breaks en onvermoede wendingen is het gevolg.
The Strange Death of Liberal England moet het helaas stellen met een buitengewoon bedroevende opkomst. Het weerhoudt de jonge band er niet van om midden tussen Arcade Fire en shoegazer fris, vrolijk en een tikkeltje guitig van leer te trekken. Bij vlagen ontroert de groep om even zo vaak te vervallen in valsige tenenkrommende samenzang.
Wiley valt de eer te beurt tot in de allerkleinste uurtjes de laatste dansers in de weer te houden. Dat lukt wonderwel met zijn pompende en zuigende grime en garageset die flirt met de vuige Justiceklank die momenteel opgeld doet.
Over de volle lengte van twee dagen bezien heeft State-X New Forms in de kleine zalen nieuw talent een kans geboden, bekende undergroundnamen én grootheden in verschillende genres gepresenteerd en een absolute godheid op bezoek gehad. Van gitaarrock tot postmetal en extreme drones, van fluisterfolk tot verknipte IDM doet het festival zijn doelstelling pioniers, avonturiers en experimentalisten bij elkaar te brengen dan ook alle eer aan.
Wie graag verder kijkt dan zijn neus lang is, tekent present op State-X New Forms 2008 met, na eerder Sonic Youth en dit jaar Motorpsycho en Aphex Twin op het affiche, vast weer een bijzonder grote naam en veel verrassende onbekende nieuwe acts om van te proeven.
http://www.kindamuzik.net/live/state-x-new-forms/state-x-new-forms-2007-de-zaterdag/16405/
Meer State-X New Forms op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/state-x-new-forms
Deel dit artikel: