http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Spidergawd / The Cheaters

Gitaargoden en meestermeppers.
16 februari 2016, Vera, Groningen

Publicatiedatum: 18 februari 2016

Spidergawd komt uit Noorwegen en maakte met een stuwende combinatie van ouderwetse hardrock en iets nieuwere stonerrock danig indruk tijdens Eurosonic 2015. De ritmesectie is afkomstig uit het onvolprezen Motorpsycho, hoewel bassist Bent Sæther vanavond schittert door afwezigheid. Een langharige gitaarhippie is zijn meer dan waardige vervanger. Voordat Spidergawd loos mag gaan, is het de beurt aan The Cheaters [bovenste foto] , eveneens uit Noorwegen.

De drie werden in hun vaderland al gelauwerd voor de nieuwste plaat, Rites of Spring. En terecht. De hoofdbestanddelen zijn bubblegum- en garagepunk, aangevuld met venijnige postpunk in de lijn van Gang of Four en de band weet te boeien met prachtige popnummers. Op het podium van een aardig gevuld Vera ruilt het trio het ontwapenende hiervan in voor een keihard geluid en gitaargerag. Dit is bij momenten best leuk, maar met het benadrukken van de subtielere kant van hun muziek hadden The Cheaters meer zieltjes gewonnen.

Spidergawd [overige foto's] speelt in een Shellac-opstelling, wat betekent dat de drumkit van meestermepper Kenneth Kapstadt prominent vooraan op het podium geposteerd is. Zo kan het publiek goed zien hoe de besnorde sprinkhaan te werk gaat. Het is zeer boeiend om te zien hoe hij zijn somtijds duizelingwekkende breaks en ritmes hardop voor zichzelf lijkt op te lezen. Al na een paar nummers van nieuwste plaat Spidergawd III is duidelijk dat we hier van doen hebben met een van de beste drummers van dit moment in het hardere muziekspectrum.

Spidergawd Maar er valt nog veel meer te genieten. Zo is zanger en gitarist Per Bolten gezegend met een prachtige hardrockstem die in zijn uithalen de edelkitsch soms aantikt, maar toch rauw genoeg blijft klinken om niet over die grens te gaan. Daarnaast is hij niet vies van vuige riffs, met als gevolg een fijn ronkende gitaargroove die vele hoofden in het enthousiaste publiek op en neer doet knikken. De echte sjeu komt van Rolf Martin Snustad, die met zijn baritonsax de lijnen van Bolten naar een hoger niveau tilt. De prima geluidsafstelling zorgt ervoor dat ze elkaar kunnen versterken of dat af en toe klanken opdoemen die naar drones neigen.

Het zichtbare spelplezier van de vier bandleden, inclusief de bassist die vanaf een verhoging op het podium als een gitaargod heerst, werkt aanstekelijk op het publiek dat steeds meer in beweging komt. En ook al worden de nummers naarmate het optreden vordert enigszins inwisselbaar, Spidergawd bewijst met dit ragfijne optreden veel meer te zijn dan een zijproject van Motorpsycho.

Spidergawd