• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sonic City - dag 2

Middelmatigheid troef.
21 oktober 2007, de Kreun (Kortrijk)

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 22 oktober 2007

 
Ignatz [foto links] trapt de tweede dag van Sonic City af. De muzikale output van het eenmansproject van Bram Devens groeit op regelmatige basis aan. Ignatz openbaarde zijn typische psychedelische lofi bluesvariant intussen al op tal van cd's, cd-r's en cassettes. Op Sonic City bedient Ignatz zich van een elektrische gitaar waarvan hij de klanken door tal van effectenkastjes jaagt om er vervolgens met keyboards primitieve structuren aan toe te voegen met een resultaat dat, ondanks het vroege uur, erg gesmaakt wordt.

Daags voor hun nieuwe plaat in de winkelrekken ligt, brengt De Portables het nieuwe werk alvast aan de man. Het bebaarde viertal werkt al jaren aan een eigen geluid dat zich ergens tussen rock en postrock bevindt en de shows die daarmee samenhangen zijn op zijn minst sympathiek te noemen, al was het maar door de bindteksten. Opmerkelijk is de opwachting van gastdanser Hendrik, die zich speciaal voor het nummer ‘Vegetarian Barbecue’ als T-bonesteak verkleedt.

The Victorian English Gentlemens Club komt uit Cardiff en probeert artnoiserock te maken in de lijn van de ter ziele gegane stadsgenoten McClusky. Helaas blijft dit bij goede intenties want het gezegde ‘dertien in een dozijn’ was nog nooit zo goed gekozen. Datzelfde geldt ook voor het Franse viertal Gomm dat een stevige rockset neerzetten die baadt in clichés. En daar kan de rockgerichte cover van ‘Call Me’ van Blondie niets aan verhelpen.

Gelukkig is er Dirty Projectors nog. De band bracht onlangs Rise Above uit, waarop frontfiguur Dave Longstreth het hele Black Flag album Damaged naar zijn eigen smaak en goeddunken herwerkte. Of het nu hieraan ligt of niet, de band zorgt voor het hoogtepunt van de tweede dag van Sonic City. Dirty Projectors combineert soulvolle gezangen met energieke uitbarstingen, en dit op een tegendraadse manier. Achtergrondstemmen staan haaks op de melodie, de band gaat plots op in een geluidsclash en dit vloeit allemaal vlekkeloos in elkaar over. Naar het einde toe verzandt Dirty Projectors in een Don Caballero-achtig gitaarriff die echt adembenemend is. Voor de eerste keer verdringt de menigte zich bij de merchandisestand, en terecht.

Op het onlangs uitgebrachte Now You Are This verlaat Numbers de dansbare paden der nowave en postpunk om zich meer op continuïteit, keyboards en geluidslagen toe te leggen. Live streeft de band nog steeds een goed evenwicht tussen oud en nieuw na. De zachte grooves die het drietal teweeg brengt zijn zonder meer interessant, al breekt dit geen potten.

En dat kan evenmin gezegd worden van Deerhoof [foto boven] al gaat het publiek op vraag van presentatrice Kirsten Lemaire collectief ‘loos’. Het drietal uit San Francisco is intussen al een decennium actief en begint eindelijk de erkenning te krijgen die het verdient. In die zin in deze passage op Sonic City geheel verdiend.

De energie die drummer Greg begeestert is fenomenaal en de breaks en de tempowisselingen en de activiteiten van bassiste/gitariste Satomi Matsuzakis die met pluchen vliegen en castagnettes in de weer is, zorgen voor een visueel knappe en energieke liveshow. Het probleem is echter dat Deerhoof niet echt nummers heeft maar eigenlijk korte ideëen op een hectische manier aaneen rijgt, waardoor de band zich continu lijkt te herhalen.

Toch is Deerhoof een waardige afsluiter voor deze tweede, meer rockgerichte invulling van Sonic City, waarbij het niveau in schril contrast met dat van de eerste dag staat.

Foto's van Deerhoof en Ignatz uit het KindaMuzik archief, door Jelmer de Haas en Hans van der Linden

http://www.kindamuzik.net/live/soniccity/sonic-city-dag-2/16144/
Meer Sonic City op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/soniccity