http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Solex

Weinig overdonderend.
24 november 2004, Vera, Groningen (NL)

Publicatiedatum: 03 december 2004

Terwijl Solex, Liesbeth Esselinks samplevehikel, op haar vierde langspeler The Laughing Stock of Indie Rock het dichtst bij een bandgeluid kwam, is Solex live weer iets meer ingekrompen. Op het album wordt Esselink bijgestaan door de ritmesectie van Scram C Baby, op het podium door de drumster van Caesar: Marit de Loos.

Zelf staat Esselink achter haar iBook en Moog-keyboard. Om de samples, basloopjes en kleine toetspartijen de zaal in te krijgen, is weinig meer nodig dan een muisklik en enig verwoed gedraai aan de paar knoppen op de Moog. De meeste arbeid voor Esselink zit in haar lijzige meisjeszang, waarmee ze haar dwarse melodieën over de scheefgegroeide popliedjes legt. Dan levert de sterk drummende De Loos meer werk af. Bovendien laat deze met haar achtergrondzang andermaal zien over een erg mooie, zuivere en krachtige stem te beschikken. Hiermee overklast De Loos haar opdrachtgeefster in muzikale begaafdheid.

Solex is door de tijd heen synoniem komen te staan voor grilligheid en avontuurlijkheid. Achter het tegendraadse aura van Esselinks liedjes zit echter weinig subversiefs. De uit haar tweedehands platenzaak opgedoken samples van van alles en nog wat marcheren beheerst binnen de lijnen van de couplet-refrein-structuur. Een stramien dat in elk liedje wordt gevolgd. Onder meer daardoor wordt de concertbezoeker niet geraakt: noch in het hart, noch in het gezicht. Een andere reden daarvoor is dat de luide drums van de Loos het gefröbel uit Esselinks laptop en Moog overstemmen. Deze onevenwichtigheid in het geluid komt de impact van het geheel niet ten goede.

Solex mag dan ingaan tegen de harmonieën en het gestroomlijnde van een popliedje, met makkelijke refreintjes en simpele composities verwijdert het zich niet al te ver van het spectrum. Bijgevoegd de statische podiumpresentatie is de mate van verrassing en opwinding vanavond in Vera ver te zoeken. Als na een uur het tweetal definitief afgaat, is niemand uitgeput, behalve Marit de Loos.