• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Roskilde Festival 2008: dag 3-4

Amerikanen triomferen op Roskilde.
05 juli 2008, Roskilde Festival, Denemarken

Tekst: Jelle Schuilenburg

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 08 juli 2008

Zondag is op Roskilde traditoneel 'oudjesdag', met in het recente verleden legendes als Brian Wilson en Roger Waters. Dit jaar staat de zaterdag in het teken van oude helden als Neil Young en Judas Priest en is de zondag het domein van (Afro-)Amerikaanse artiesten.

Geen muziekfestival in Europa kent zo'n muzikale diversiteit als Roskilde Festival. Naast het volledige spectrum van de popmuziek biedt het festival een keur aan muzikanten uit alle (niet-westerse) windstreken. Zo ook Mamar Kassey. Die groep uit Niger maakt vrolijke, swingende Afropop met een knipoog naar de jazzmuziek. De zes bandleden, gekleed in traditioneel wit, laten zich op het podium bijstaan door twee danseressen in bonte outfits. Zij zwepen het publiek nog eens extra op, waardoor het op deze warme dag al vroeg zweten is.

Ook klassieke muziek ontbreekt dit jaar niet op het programma. Het tachtig man sterke Tivoli Symfonieorkester uit Kopenhagen speelt in de Arena een mix van complexe (Sjostakovitj en Stravinsky) en meer toegankelijke composities (Bernstein). Het ruim toegestroomde publiek is enthousiast. De orkestleden hebben zichtbaar plezier en zien de overtredingen van de concertzaaletiquettes - klappen en fluiten tijdens de nummers - graag door de vingers.

Maar Roskilde is en blijft toch vooral een popfestival. Eentje waar je nieuwe ontdekkingen doet en oude helden ziet. Bijvoorbeeld de Deen Frederik Thaae, alias A Kid Hereafter. Thaae staat dit weekend maar liefst drie keer op de planken met evenveel verschillende projecten. Behalve een conventionele uitvoering van zijn debuutalbum Rich Freedom Flavours, is dat met een metalband, en met symfonieorkest en koor. Tijdens dit laatste optreden trakteert Thaae het publiek op vrolijke, bombastische pop in de lijn van The Flaming Lips en I'm from Barcelona.

Judas Priest hoort in het rijtje oude helden. De Britse groep gaat al de nodige decennia mee en toont zich op Roskilde op een pijnlijke manier door de tijd achterhaald. Hun hardrock klinkt jaren zeventig en ook de performance staat bol van clichés. Natuurlijk, de grote gebaren en het op het podium rijden van de Judas Priestmotor hoort bij de show. Maar wie gaat zanger Rob Halford nou eens vertellen dat hij toch echt te oud is om in strakke gouden en zilveren outfits te lopen? Dit gaat zelfs voor camp te ver.

Rockdinosauriër Neil Young [foto boven] staat wél met beide benen in het nu. De Canadese duizendpoot houdt maar niet op met het maken van relevante cd's en bewijst ook live in topvorm te verkeren. Op Roskilde speelt Young een greatest hits-set aangevuld met obscuurder materiaal en covers van Dylan en The Beatles. En alle verschijningsvormen komen voorbij: Young als grungerocker, als akoestisch spelende hippie en als componist alleen achter het orgel.

Een Amerikaanse zondag
Wie geen zin heeft om naar de kerk in Roskilde-stad te gaan, kan op zondagochtend naar de Campbell Brothers. Dit Amerikaanse vijftal maakt zinnenprikkelende gospel waar je onmogelijk stil bij kunt blijven staan. Ook (niet-gelovige) liefhebbers van de pedal steel komen bij de Campbells aan hun trekken. Er zijn er maar liefst twee. Halleluja!

Bonnie 'Prince' Billy [foto rechts] is het bewijs dat depressies kunnen overgaan. Waar Will Oldham op vorige platen klonk alsof hij de Drion-pil al op de tong had liggen, is Lie Down in the Light voor Bonnie-begrippen jubelend. Dat zit hem vooral in de country en westernliedjes, die soms melancholisch, maar overheersend opgewekt en spontaan klinken. Ook lijkt de Amerikaan meer dan voorheen van het spelen voor publiek te genieten. Hij geint er op los en zet ondertussen een dijk van een show neer.

Sharon Jones [foto links] is een inspiratiebron voor Britse neo-soulzangers als Amy Winehouse. Maar waar bij la Winehouse de randzaken overheersen, laat Jones zien waar het echt om gaat: goede muziek maken. Bijgestaan door de onovertroffen Dap Kings betovert ze de Arena met een werkelijk briljant optreden. De 53-jarige Jones heeft een dijk van een stem en de grooves van een jonge godin. Zij beëindigt het hoogtepunt van Roskilde 2008 in stijl: met een versie van 'It's a Man's World' van James Brown.

http://www.kindamuzik.net/live/roskilde-festival/roskilde-festival-2008-dag-3-4/17188/
Meer Roskilde Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roskilde-festival