• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Rock Werchter 2014: Zaterdag en zondag

Tweede helft Rock Werchter 2014 in het teken van voetbal en regen.
05 juli 2014, Werchter, België

Tekst: Cathelijne de Groen

Publicatiedatum: 11 juli 2014

Zaterdag is de dag van het WK voetbal. Vanaf het moment dat je wakker wordt is alles om je heen rood of oranje gekleurd. De vorige twee dagen was dit ook het geval, maar lang niet in dezelfde mate als vandaag. Zowel België als Nederland moet spelen. Achter op het festivalterrein hangt een groot scherm waar men ongestoord voetbal kan kijken, of eigenlijk: waar de muzikanten geen last hebben van de wedstrijden. Voor het gemak heeft de organisatie van Werchter ook het optreden van SBTRKT geannuleerd, zodat de wedstrijden in KluB C uitgezonden kunnen worden.

Maar er is ook muziek. De leden van Kodaline staan op de Main Stage hun popliedjes te verkopen alsof ze Coldplay zijn. Niets mis mee en ze kunnen zelfs op dit tijdstip de Main Stage aan. Toch best knap van deze Ieren. Een andere groep uit een chauvinistisch gebied is Midlake uit het prachtige Texas. Ze brengen bekende folkrock mee, je verwacht haast niet anders van een groep uit Texas. Haim [foto hieronder] is weer een tikkeltje anders. De drie zussen waren vorig jaar ook al te bewonderen op Rock Werchter. Toen nog in The Barn, maar nu op de Main Stage. Wie op enige afstand van het podium staat, wordt getrakteerd op geluid dat verwaait en de zang is al helemaal niet te horen. De dames - gehuld in sexy jurkjes - gaan duidelijk voor een grunge-imago uit de jaren negentig. Een beetje zoals Alanis Morissette. Zou dat de verloren oudste zus zijn?

Het optreden van Triggerfinger gaat tijdens de wedstrijd tussen België en Argentinië wel gewoon door. Triggerfinger is daar niet blij mee. Samen met de organisatie van Werchter heeft de band nog gekeken of er een ander plekje in het programma was, maar dit bleek niet haalbaar. Veel volk zal dus elders naar de wedstrijd gaan kijken. Triggerfinger is een prima band en weet altijd een strak showtje neer te zetten, maar laten we eerlijk zijn: Triggerfinger kun je overal zien. Een week geleden stonden de mannen tijdens TW Classic nog op hetzelfde hoofdpodium.

Geen poespas of praatjes
Om zes uur is het tijd voor het treffen tussen België en Argentinië en de North West Walls lenen zich hier prima voor. Dit nieuwe terrein is ingericht voor kunst, voetbal en eten en drinken. In het midden staan opgestapelde zeecontainers die door diverse kunstenaars voorzien zijn van graffiti. Het wemelt al van de rode shirtjes en vlaggen en ook een aantal Nederlanders komt kijken. Helaas is het al snel 1-0 voor Argentinië, maar de sfeer blijft goed, ook als blijkt dat België heeft verloren.

The Black Keys [foto hieronder] staan klaar om het verdriet te doen vergeten en ze openen met 'Dead and Gone'. Zouden The Keys een ander nummer gespeeld hebben als België had gewonnen van Argentinië? Zonder verdere poespas of praatjes rammen de heren door hun festivalset heen en dat doen ze erg goed. Hun gitaarrifs zetten elke man op het terrein ertoe aan luchtgitaar te spelen. 'Lonely Boy' dreunt over de festivalweide en iedereen trotseert de regen om te dansen en mee te brullen. Voetbal? Welk voetbal? Muziek is de beste troost.

Moordende keuze
De Deense Trentemøller kan nog net voor de wedstrijd van Nederland tegen Costa Rica spelen. Het regent nog steeds, dus de mensen maken gretig gebruik van de mogelijkheid om binnen in de tent te staan. Electrobeats met rockende gitaren verrassen zij die vooral komen om te schuilen. Anders Trentemøller geeft de volle honderd procent en krijgt daar de volle honderd procent voor terug. Genietend en trots neemt Trentemøller afscheid van zijn publiek, dat nu de moordende keuze moet maken tussen The Pixies, Pearl Jam of voetbal. Pearl Jam begint een half uur te laat aan een set die hierna nog tweeënhalf uur duurt, dus wie verstandig is gaat eerst een kijkje nemen bij Pixies, die in The Barn zijn weggestopt. Blijkbaar zijn er veel weldenkende mensen op Rock Werchter, want het is er afgeladen. Pixies proberen vervolgens met hun snoeiharde spel zoveel mogelijk trommelvliezen te doen scheuren.

Omdat we twee jaar geleden nog werden platgedrukt bij Pearl Jam (wat gedachten aan Roskilde 2000 opriep, al liep het goed af) houden we ons nu graag op afstand. Zelfs Eddie Vedder herinnert ons eraan dat het vandaag voetbal is. Hij heeft samen met Black Keys-drummer Patrick Carney de wedstrijd tussen België en Argentinië bekeken en vertelt dat ze vroeger op school allebei niet populair waren. Dat is maar goed ook, want volgens hem worden populaire kids accountant en ze bedriegen hun vrouw. Oftewel, piek niet te vroeg en geef nooit op. Een prachtige boodschap, die Vedder met een fles wijn in de hand brengt. Verder is de set vrij voorspelbaar, met 'Alive', 'Jeremy' en ook nu weer de Neil Young-cover 'Rockin' in the Free World', ditmaal samen met Midlake, dat voor de gelegenheid Pearl Jam bijstaat op het podium.

Iedereen is blijkbaar zijn roes of kater nog aan het uitslapen, want het is zondagochtend behoorlijk rustig op het veld. Reignwolf opent toepasselijk met 'Lonely Sunday', maar rustig even wakker worden zit er met Reignwolf niet in. Deze stevige bluesrock speelt zich eigenlijk rond één man af, de Canadees Jordan Cook, die voor het gemak back-up heeft meegenomen voor Werchter. Op zijn knieën tussen het publiek neemt hij de meeste taken zelf op zich. Een interessante show en een naam die we hopelijk nog eens terugzien.

Stevige kater
Dan staat Babyshambles [foto top] op het programma. Vroeg op de dag en dat terwijl gisteravond de reünieshow van The Libertines in het Londense Hyde Park was, wie heeft dat verzonnen? Tegen alle verwachtingen in komt Pete Doherty toch opdagen en hij is zelfs op tijd! Wel met een stevige kater en alweer aan de drank, maar we zijn niet anders gewend van hem. De bandleden kijken enigszins verwonderd naar de Babyshambles-banner die achter hen op het podium hangt, alsof ze die voor het eerst zien. Met zijn zonnebril half op zijn neus waggelt Doherty een beetje over het podium en hij hangt wankel over een microfoonstandaard. Gezien de omstandigheden is hij - voor zijn doen - nog aardig in vorm, maar fris ziet hij er al jaren niet meer uit. Doherty is hard op weg Shane MacGowan achterna te gaan. Na afloop van het optreden blijft hij onder luid gejuich van het publiek opduiken op het podium. Humor heeft hij wel, maar zijn muziek heeft te lijden onder zijn alcoholgebruik en de andere spullen die hij tot zich neemt. Je vraagt je af hoe een optreden van een nuchtere en afgekickte Doherty eruit zou zien.

Metronomy [foto hierboven] staat toch wel bekend om energieke en dansbare shows, maar vandaag is er weinig enthousiasme te ontdekken. The Barn is maar half gevuld en de band doet geen moeite om meer mensen naar binnen te lokken. Gelukkig voor Metronomy stroomt de tent ineens vol dankzij de regen, die verandert in een echte hoosbui. Noodgedwongen moet iedereen die niet zeiknat wil worden het optreden van Birdy aanhoren. Birdy, het meisje dat het Bon Iver-liedje 'Skinny Love' coverde. Prachtmuziek voor meisjes van twaalf, die bijzonder slecht vertegenwoordigd zijn op het festival. In de naastgelegen tent begint Foals na het optreden van Birdy. Een podium bezaaid met bandleden maakt het in slaap gesuste publiek weer even goed wakker. Stevige baslijnen, begeleid door luid gejuich van de aanwezigen. En het mooiste is nog wel dat de band minstens zo van het optreden lijkt te genieten als de aanwezigen. Met een flinke lichtshow en overdonderend geluid staat deze groep eigenlijk te vroeg op de dag geprogrammeerd.

Het overgrote deel van de mensen gaat toch naar MGMT voor de hits 'Electric Feel' en 'Kids'. Dat het nieuwe album van deze jongens, heel origineel MGMT genaamd, totaal geen vrolijke popliedjes bevat wisten ze duidelijk niet. Dromerige psychedelica, vergezeld van kleurrijke, psychedelische visuals. Maar degenen die kwamen voor de vroegere hitjes worden ook niet teleurgesteld, want een feestje bouwen kan MGMT nog steeds. De voorlaatste song, 'Kids', zetten de jongens samen met de cameraman rechtstreeks om in ingekleurde beelden op de schermen. Iedereen gaat ervan uit dat dit het laatste nummer is en zingt mee. Maar dan volgt 'Alien Days', een zweverige track van het nieuwe album en lang niet zo poppy als 'Kids'. Nu hoeft een afsluiter niet altijd knallend te zijn - al geeft het wel een tevreden gevoel - maar de band had de volgorde van deze nummers beter om kunnen draaien.

Entertainer en diva
In september van dit jaar komt het album El Pintor uit van de Amerikaanse band Interpol [foto hierboven]. Stond de groep in 2007 nog op de Main Stage, nu is Interpol gedegradeerd tot KluB C. Ergens verstopt achter een muur van rook staat Paul Banks, gelukkig goed herkenbaar aan zijn stem. Met twee voorproefjes van de nieuwe plaat blijkt dat de vertrouwde Interpol-sound gelukkig niet is verdwenen, maar oude pareltjes als 'Evil' en 'Narc' komen eveneens voorbij. Ook bij Interpol is het wachten tot het laatst voor de hit 'Slow Hands' nog even door de tent heen wordt gepompt.

Stromae verscheen vorig jaar uit het niets met zijn Franstalige chansons en nu mag hij Rock Werchter 2014 afsluiten. Kan hij dat wel? Waarom sluit Pearl Jam of Metallica niet af? Maar verdomd, hier staat een showman op het podium. Als een levenloze pop wordt hij het podium opgedragen en voor de microfoon gezet, daarna volgt een grandioos optreden met bizarre dansjes en retrovisuals. Na pas één album is het lastig om een volledige set neer te zetten, maar als je het in combinatie met show doet en er hier en daar wat bij jat, kun je tevreden afzakken naar huis. Stromae, de entertainer, de diva. Zijn armen en benen vliegen in het rond bij 'Alors on Danse' en hij sluit af met 'Papaoutai', dat het hele veld doet meebrullen. Dan valt hij stil achter de microfoon en Paul van Haver wordt het podium weer afgedragen. Stromae verrast iedereen vanavond en het afsluitende vuurwerk maakt het helemaal af. Hoewel er weinig echte bijzonderheden zijn aan deze veertigste editie van Rock Werchter, kan het publiek toch tevreden naar huis.

Foto's Babyshambles, Interpol en Black Keys uit KindaMuzik-archief door Michella Kuijkhoven.

Foto Metronomy uit KindaMuzik-archief door Thomas van der Aa.

Foto Haim uit archief Rock Werchter '13.

http://www.kindamuzik.net/live/rock-werchter/rock-werchter-zaterdag-en-zondag/25151/
Meer Rock Werchter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rock-werchter